''Die waarheid is dit keer hard", aldus de Nederlander. "Dit betekent een einde van een tijdperk. Het kwartje wil alleen bij hem nog niet zo goed vallen.''

Gebrselassie eindigde zondag als vierde in 2.08.17, in zijn geval als ex-wereldrecordhouder een nietszeggende tijd. En een prestatie met grote gevolgen. De olympische marathon in Londen kan Gebrselassie vergeten. In eigen land is hij door een 'batterij' aan lopers voorbijgestreefd.

Hermens en Gebrselassie werken al twintig jaar met elkaar. ''In het begin, begin jaren negentig, was het een soort vader-zoonverhouding. Hij wordt in april 39, hij weet het zelf allemaal wel'', zegt oud-atleet Hermens.

''Hij kan nog wel in de 2.05 lopen, maar in zijn land zijn er zoveel lopers die momenteel sneller zijn. De Spelen in Londen kan hij vergeten. Die kans is nul. Hij zou het nog kunnen proberen op de 10.000 meter, maar ook op die discipline is een medaille onmogelijk. Als hij er al in slaagt zich te kwalificeren.''

De pupil van de Nederlander grossierde in zijn lange loopbaan in wereldrecords, en wereld- en olympische titels. Na zijn overstap van de baan- naar de wegatletiek was de man met de grote glimlach lange tijd wereldrecordhouder, maar de laatste jaren voorkwamen fysieke ongemakken steeds vaker een topprestatie.

In Tokio liep hij zondag na 36 kilometer aan kop. ''Hij liep met pijnstillers, omdat hij met rugproblemen kampte. Na de vlucht naar Tokio staken die weer de kop op. De laatste vijf kilometer kreeg hij er weer veel last van, met pijnscheuten in rug en benen. Hij verloor per kilometer tien seconden of meer. Het is duidelijk dat 2.03 op de marathon er niet meer inzit.''

Gebrselassie maakte eerder al wereldkundig te stoppen, na een mislukte marathon van New York. Die mededeling trok de Afrikaan later weer in. Hij had het in een emotioneel moment gezegd, kort na de wedstrijd.

''Natuurlijk weet hij dat het voorbij is. Een atleet van zijn status kan echt nog wel verder, maar je wilt niet dat hij ver gaat wegzakken. Daarvoor heeft hij de atletieksport te veel gebracht. De vraag is hoe hij er zelf over denkt. Haile houdt van lopen. Het is zijn leven. Ik ga de komende dagen eens rustig met hem om de tafel zitten. Zijn afscheid moet op een mooie manier gestalte krijgen.''