''Ik zit mentaal en fysiek helemaal stuk'', verzuchtte de 28-jarige Brabander na zijn zesde opeenvolgende partij. ''Ik ben zo dicht bij goud geweest. Dat moet ik even nog verwerken.''

Bij 13-13 in de finale was Verwijlen nog maar 2 treffers verwijderd van de wereldtitel. ''Dat zou uniek zijn geweest. Natuurlijk, zilver is voor Nederlandse begrippen ook uniek, maar nu besef ik dat nog niet. Ik had goud voor het grijpen, die gedachte zit nu nog in mijn hoofd.''

Zonder een fulltime-trainer en een professionele trainingsaccommodatie en met zijn vader Roel als begeleider gleed Verwijlen soepel door het toernooischema heen. ''Het verliep tot aan de finale helemaal naar wens'', blikte hij terug.

''Ik heb hier aangetoond dat ik minder dan een jaar voor Londen 2012 een serieuze medaillekandidaat ben. Hopelijk levert deze zilveren medaille mij nu in alle opzichten meer faciliteiten op.''