Hij heeft schouders zo breed dat aan beide kanten een kind kan zitten, biceps van het formaat grapefruit en handen waarmee hij met gemak een hockeybal verpulvert. Epke Zonderland is een macho van zijn tenen tot aan zijn nek.

Daarboven is het een ander verhaal. Geen kaalgeschoren machoharses met een ring door het linkeroor, maar een vriendelijk Fries gezicht waarvan de mondhoeken altijd omhoog staan. Of hij nou van de rekstok dondert of goud wint; Zonderland lacht.

Misschien is hij als kleuter in een bak met videobanden van Bassie & Adriaan gevallen. 'Wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen.'

Kameleon

Zijn ogen zijn immer tot een paar vrolijke spleetjes geknepen en de blonde bos plukhaar maakt zijn guitige hoofd compleet. Wie de turner natuurgetrouw natekent, voelt zich een cartoonist. Zonderland zou het prima doen als stripfiguur.

Maar het is meer dan alleen zijn verschijning dat hem maakt tot de ideale stripheld. Het is ook zijn naam: Epke. Zo'n ouderwetse Friese jongensnaam. Als de Schippers van de Kameleon er ooit een derde lid bij krijgen dan heet hij Epke. Kan niet anders.

'Hoe? Wat? Epke? Haha, rare naam.' De eerste keer dat mensen buiten Friesland zijn naam horen, moeten ze een beetje lachen. Ik ken de reactie, maar al te goed. Heb zelf ook zo'n naam en nooit van mijn leven in Friesland gewoond.

Suske & Wiske

'De avonturen van Epke', het stripalbum zou zo bij de plaatselijke boekwinkel naast een Suske & Wiske kunnen staan. Net als 'Epke in Engeland', over zijn zilveren medaille op de WK in Londen. En 'Epke en de glibberige rekstok', over zijn misgreep op de Olympische Spelen in Beijing.

Afgelopen weekend verscheen zijn nieuwe album: 'Epke de Europees kampioen'. Eindelijk stond hij op een groot toernooi op het hoogste treetje. En in oktober volgt 'Epke de wereldkampioen', want dan zijn de WK in Tokio.

Over een kleine anderhalf jaar komt zijn laatste album uit. Daarin verovert Epke op superieure wijze olympisch goud aan de rekstok en pakt ook nog een plak op brug.

Colos

Er is één maar: Epke zijn blessures. Altijd worstelt hij met zijn lichaam. Altijd heeft hij pijntjes. Ook op de EK in Berlijn was hij geblesseerd. Zoals hij het zelf zei: "De blessures zijn er nog steeds. Ik heb ze slechts onder controle."

Laten we hopen dat 'Epke en de zere schouder' en 'Epke en de fragiele voet' nooit zullen uitkomen. Want alleen dan verschijnt 'Epke en het olympisch goud'. De vrolijke colos op het hoogtepunt van zijn roem. Vanaf augustus 2012 verkrijgbaar bij elke boekwinkel in Nederland.