Pfrommer, die na een kort ziekbed in het UMC van Utrecht overleed, was een van de bekendste bondstrainers die de schaatssport in Nederland heeft gekend. Hij werd al in de jaren zestig van de vorige eeuw bondscoach en had onder anderen Ard Schenk, Kees Verkerk en Jan Bols onder zijn hoede.

Schenk was volgens Pfrommer de beste schaatser die hij mocht trainen. De Noord-Hollander veroverde drie keer goud (1.500, 5.000 en 10.000 meter) op de Olympische Spelen van 1972 in Sapporo. "Als hij niet was gevallen op de 500 meter, had hij vier keer goud gepakt", zei Pfrommer eens in NRC. Schenk liet in een in 2017 uitgegeven boek optekenen dat Pfrommer "medebepalend" was geweest voor zijn successen.

Pfrommer coachte ook schaatskampioenen als Jan Bos, Hans van Helden, Piet Kleine en Marianne Timmer. Hij trainde in dertig jaar meer dan honderd schaatsers. Onder zijn leiding als bondscoach veroverde Nederland vier keer olympisch goud, vijf wereldtitels allround en twee Europese titels allround.

In 1977 stopte Pfrommer als bondscoach, toen enkele schaatsers in opstand kwamen tegen zijn aanpak. Hij bleef wel actief als trainer en als coach van Jong Oranje kreeg hij in de jaren tachtig van doen met talenten als Gerard Kemkers, Leo Visser, Rintje Ritsma en Ids Postma.

Pfrommer was in de jaren tachtig ook enkele jaren actief als commentator bij de NOS. Toen Hilbert van der Duim op het WK van 1981 één ronde voor het einde van zijn rit op de 5.000 meter al stopte, volgde een beroemde kreet van Pfrommer, die nog vaak op televisie wordt herhaald: "Hilbert jongen, je moet doorrijden!"

De geboren Harderwijker bleef tot relatief hoge leeftijd actief als schaatscoach. Zijn laatste klus was in 2000 en 2001 bij de de DSB-ploeg van Dirk Scheringa. Zijn grote successen uit de jaren zeventig evenaarde hij niet meer. Hij moest voortijdig vertrekken omdat de coryfeeën Timmer en Bos niet verder wilden met de bevlogen coach.