Na de finale van de aflossing valt Schulting in de armen van haar ploeggenoten Xandra Velzeboer, Selma Poutsma en Yara van Kerkhof. Om haar heen is er vooral heel veel blijdschap vanwege opnieuw een gouden medaille. Maar dat is niet de emotie die bij de drievoudig olympisch kampioen overheerst.

In het interview bij de NOS vlak na de race lukt het Schulting in eerste instantie niet om door haar tranen heen een reactie te geven. "Ik ben heel erg trots op dit team", zegt ze uiteindelijk. "Ze hebben me er vandaag echt doorheen gesleept."

Bij Schulting hoef je nooit te raden hoe ze zich voelt. "Jullie kennen me: het is Jantje lacht, Jantje huilt", zegt ze een uurtje na afloop van haar WK bij een digitaal persmoment. "Maar ik weet niet of ik me ooit zo gevoeld heb als net na de relayfinale. Ik had het even lastig met mezelf."

Met de kale WK-cijfers van de Friezin is niks mis. Ze won in Zuid-Korea goud op de 1.500 meter, gemengde relay en vrouwenrelay en zilver op de 500 meter. Maar de mislukte finale van 'haar' 1.000 meter - ze werd mede door een straf slechts vijfde op de afstand waarop ze tweevoudig olympisch kampioen is - telt vlak na het toernooi zwaarder.

"Ik moet niet vergeten dat ik vandaag twee keer wereldkampioen ben geworden. Het gevoel dat ik daar heel erg blij om mag zijn, begint iets meer te komen" zegt Schulting. "Maar mentaal was het gewoon een heel pittige dag. Ik merk dat dit seizoen zijn tol heeft geëist."

Schulting voelde toen ze zondagochtend opstond al dat haar benen zwaar aanvoelden. Toch hoopte ze op de laatste dag van haar seizoen nog één keer uit te halen op de 1.000 meter. Op karakter kwam ze door haar kwart- en halve finale, maar in de eindstrijd kon ze het gebrek aan supervorm niet meer verbloemen.

Normaal rijdt Schulting op de 1.000 meter zo hard op kop, dat de concurrentie amper durft te denken aan aanvallen. Nu zakte ze in de slotfase van de finale langzaam weg naar achteren. Landgenoot Xandra Velzeboer reed met een machtige versnelling naar goud. Secondes later kwam Schulting met gebogen hoofd als vierde over streep. Vanwege een penalty voor een illegale inhaalactie werd ze zelfs nog als vijfde geklasseerd.

"Mijn lichaam kon niet meer", concludeert de tienvoudig wereldkampioen. "Dat doet me het meest pijn: dat ik niet de 1.000 meter heb kunnen rijden zoals ik wilde. Op waarde geklopt worden is al frustrerend. Maar nu moest ik er ook nog mee dealen dat ik niet de krachtige Suzanne was die ik normaal wel ben. De tank is leeg. Leger dan in andere jaren."

Schulting weet waar ze het meest naar uitkijkt na een lange winter. "Ik heb er heel erg behoefte aan om met vrienden en familie op de bank te zitten en een serie te kijken."

Rust is hard nodig na jaren waarin Schulting constant de druk voelde die hoort bij haar status van succesvolste shorttrackster ter wereld. "Niks is mentaal zo zwaar als constant aangevallen worden als je altijd de beste bent geweest", zegt bondscoach Niels Kerstholt. "Ik heb er heel veel respect voor dat Suzanne ondanks de immense druk haar taken is blijven uitvoeren. Maar je merkt wel dat het voor haar nu tijd is om de luwte op te zoeken."

Schulting erkent dat ze de afgelopen seizoen continu "in volle vaart" is doorgegaan, terwijl het misschien beter was geweest om af en toe op de rem te trappen. "Ik moet goed op mezelf gaan letten", zegt ze. "Daar ga ik met mijn coaches over praten. Het is belangrijk dat zij me daarbij helpen."

Kerstholt sluit niet uit dat Schulting volgend seizoen een of meerdere World Cups zal overslaan. "Maar ik ga nu eerst op vakantie. Mijn hoofd leegmaken", zegt Schulting. "Daarna zullen we pas conclusies trekken."