Tien maanden nadat hij in Hamar zijn eerste wereldtitel allround had veroverd, was Nils van der Poel afgelopen weekend weer eens terug in het Vikingskipet. Alleen zat de 26-jarige Zweed deze keer in een trui en spijkerbroek op de tribunes van de dertig jaar oude ijshal in Noorwegen.

Bij races van zijn landgenoot Wilhelm Ekensskär zwaaide de tweevoudig olympisch kampioen van Peking met een Zweedse vlag. En tijdens een rit van zijn oude rivaal Patrick Roest trok hij even een oranje trui aan. "Het was mooi om Nils weer eens te zien", zei Roest zaterdag, nadat Van der Poel op het middenterrein een prijs had gekregen voor diens wereldrecord op de olympische 10 kilometer. "Ik hoop dat hij hier ooit nog een keer op het ijs verschijnt."

Van der Poel zorgde er vorig jaar bij het WK allround en sprint in Hamar voor dat niet alle vier de titels naar Nederland gingen. Zoals de eigenzinnige Scandinaviër de afgelopen twee seizoenen zo vaak de Nederlandse dominantie in het Europese schaatsen doorbrak. Nu de stayer gestopt is, had het EK veel weg van een open Nederlands kampioenschap. "Het NK en EK leken best op elkaar", erkende Jutta Leerdam.

De jonge Noorse ploeg maakte de allroundtoernooien nog spannend. De twintigjarige Sander Eitrem dreef Roest tot het uiterste, terwijl Antoinette Rijpma-de Jong flink moest doorschaatsen om de 22-jarige Ragne Wiklund te verslaan. Maar bij beide sprintvierkampen - gewonnen door Leerdam en Merijn Scheperkamp - kwam een Nederlandse eindzege nooit echt in gevaar.

"Onder de streep staan er gewoon vier Nederlandse winnaars na dit EK. Hoe leuk is dat?", zei de Noorse bondscoach Bjarne Rykkje zondag na het toernooi. "Het is logisch dat de Nederlandse schaatsers pakken wat ze pakken kunnen, maar de meeste kijkers zullen het veel mooier vinden als er mooie duels zijn en een keer een ander land wat wint. Zelfs de Nederlandse kijkers."

Scheperkamp stond zaterdag met een grote glimlach in een gang van het Vikingskipet. Hij had net zijn eerste grote internationale titel gewonnen en het maakte hem niets uit dat dat bij een Europees kampioenschap gebeurde. "Ik kan er niks aan doen dat er dit weekend een EK was", zei de 22-jarige Nederlander. "Het maakt deze titel zeker niet minder mooi. Al had ik natuurlijk liever een WK geschaatst."

Scheperkamp was zeker niet de enige schaatser die deze mening uitsprak in Hamar. "Je hoort eigenlijk van iedereen dat ze een WK verkiezen boven een EK", zei Femke Kok, die zilver won bij het sprinttoernooi. "Ik vind het ook leuker om het tegen de beste rijders ter wereld op te nemen."

Decennialang stonden er elk jaar een WK allround en een WK sprint op de schaatskalender. Totdat de internationale bond ISU in 2018 bij een congres besloot om vanaf het seizoen 2020/2021 nog maar één wereldkampioenschap per winter te organiseren. Daardoor is de WK afstanden (2 tot en met 5 maart in Heerenveen) het enige mondiale titeltoernooi van dit seizoen. Pas volgend jaar is er weer een gecombineerd WK allround en sprint. Olympisch kampioen Thomas Krol noemde dat in oktober al een "grof schandaal".

De ISU vond dat er te veel wereldkampioenen waren en dat dit tot verwarring bij het publiek leidde. Minder WK's zouden volgens de bond goed zijn voor de sport. "Maar die logica volg ik niet", zei Rykkje zondag. "Ik denk niet dat je het schaatsen helpt als je een WK schrapt en een EK ervoor in de plaats zet."

De Noorse bondscoach wees naar de matige publieke belangstelling in Hamar. Op geen van de drie dagen waren de tribunes voor meer dan de helft gevuld. "Als dit een WK was geweest, had het wél vol gezeten. Zoals vorig jaar. Ik zie dus niet in hoe je het schaatsen verder helpt met deze kalender."