
Schulting verliest én wint gevecht van zichzelf: 'Een tien voor haar veerkracht'
Na de finale van de 1.000 meter, waarin ze door eigen fouten 'slechts' derde werd, vroeg Schulting aan haar ervaren ploeggenoot Daan Breeuwsma of hij met haar buiten een rondje wilde lopen. Ze moest even tot rust komen en had daar de frisse buitenlucht in Dordrecht voor nodig.
"Ik was op de 1.000 meter constant in gevecht met mezelf", aldus Schulting. "Voor elke race dacht ik: kom op Suus, we gaan ervoor. Maar fysiek was ik helemaal naar de klote, omdat ik de afgelopen elf dagen in totaal 37 ritten heb gereden."
"Het was daarom lekker om met Daan de finale door te nemen en te kunnen relativeren wat er gebeurd was. Uiteindelijk was ik blij dat het wat minder was gegaan, want nu werd ik gedwongen om kritischer naar mezelf te kijken en mezelf af te vragen wat ik beter moest doen om in de volgende race wél goud te pakken, ook met vermoeide benen."
Een uur na haar wandeling met Breeuwsma speelde Schulting een belangrijke rol bij de zege van Nederland in de finale van de mixed relay en weer een halfuurtje later stelde ze als slotrijdster een Nederlandse zege veilig bij de aflossing voor vrouwen. De schreeuw van Schulting toen ze over de finish kwam, was tot ver op de lege tribunes te horen.
"Ik geef Suzanne een tien met een griffel voor haar weerbaarheid en veerkracht vandaag", zei bondscoach Jeroen Otter. "Haar 1.000 meter was ondermaats, omdat ze te veel bezig was met het resultaat en te weinig met de manier waarop ze dat resultaat moest behalen. Na die finale heb ik het vrouwtje op haar schouder dat haar allemaal gekke dingen liet doen er even afgetikt en gezegd: ga ermee aan de slag. Dat heeft ze echt geweldig gedaan."

Geen individueel goud Schulting: 'Brons houdt mij kritisch en scherp'
'Ik moet even helemaal tot rust komen'
Schulting sloot de wereldbekercyclus door haar twee zeges van zondag af met negen keer goud, drie keer zilver en twee keer brons. De verwachtingen voor de Olympische Spelen van Peking, die al over iets meer dan twee maanden beginnen (4-20 februari), zijn daardoor hooggespannen, ook bij de regerend wereld- en Europees kampioene zelf.
"Soms denk ik: jeetje, wat een verschrikkelijk wijf ben je toch. Omdat ik mezelf altijd zoveel druk opleg", zei Schulting. "Ik wil altijd maar verder, altijd maar goud en neem nooit genoegen met minder. Maar aan de andere kant vind ik dat ook het allerlekkerste in de wereld: altijd het beste uit mezelf willen halen."
De komende week zal voor de Friezin echter volledig in het teken staan van bijkomen van vier loodzware wereldbekers. "Het is zaak dat ik helemaal tot rust kom, mentaal en fysiek. Even niks aan mijn hoofd. Dat is de sleutel om straks fris te zijn op de Spelen."
