Voor de Rus is het zijn derde wereldtitel, nadat hij in 2015 en 2016 al kampioen werd. Hij bleef in Thialf de Japanner Tatsuya Shinhama voor, die als tweede eindigde.

Nuis ging de 1.000 meter in als nummer vier van het klassement en moest als eerste van de medaillekandidaten een tijd neerzetten. Dankzij zijn winnende tijd van 1.07,80 passeerde hij regerend kampioen Havard Lorentzen in het klassement.

Kulizhnikov eindigde achter Nuis als tweede op de 1.000 meter in een tijd van 1.08,62. De Noor Lorentzen werd in 1.08,73 derde op de slotafstand.

Kai Verbij besloot het toernooi met de zesde plek op 1.000 meter en eindigde daarmee als vijfde in het klassement. Hein Otterspeer werd achtste op de slotafstand, wat hem ook de achtste plek in de eindrangschikking opleverde.

Kulizhnikov maakte eerder op zondag indruk op de 500 meter. Hij klokte 34,31, waarmee hij het baanrecord van Michel Mulder uit december 2013 evenaarde.

Nuis zette met 35,05 de gedeeld zevende tijd neer op de tweede 500 meter. Verbij, die op de openingsdag teleurstelde op de 1.000 meter, revancheerde zich met de derde plek (34,74). Om de medailles deed de kampioen van 2017 echter niet meer mee.

Otterspeer kwam er op de kortste afstand niet aan te pas. Met 35,14 werd hij slechts tiende. Daarmee was hij ruim twee tienden langzamer dan een dag eerder (34,92).

Nuis werd nog nooit wereldkampioen sprint. Wel was de tweevoudig olympisch kampioen in het verleden goed voor twee keer zilver (2016 en 2018) en één keer brons (2017). Daar voegde hij zondag nog een bronzen plak aan toe.