
De Koning verrast met derde plaats in Moskou
De rijder van APPM kwam in de Krilatskoe-ijsbaan tot een tijd van 35,24 seconden en hoefde alleen de Fin Pekka Koskela (eerste in 35,15) en de Canadees Jamie Gregg (tweede in 35,23) voor zich te dulden.
Het was voor het eerst in de carrière van de 29-jarige De Koning dat hij een medaille veroverde bij een internationale wedstrijd. Hij profiteerde wel van de afmeldingen van de Aziatische toppers als Kyou-hyuk Lee, Tae-bum Mo, Joji Kato en Keiichiro Nagashima.
Dankzij de prima klassering in Moskou is De Koning verzekerd van deelname aan de World Cup-finale. Daarnaast heeft hij nog een kleine kans zich zaterdag op de tweede 500 meter direct te kwalificeren voor de WK afstanden.
Jan Smeekens eindigde met een tijd van 35,33 als nummer zes in Moskou. Stefan Groothuis (twaalfde) en Hein Otterspeer (zestiende) eindigden buiten de top tien.
Infecties
Het olympisch seizoen ging verloren, omdat hij steeds weer werd geveld door infecties aan de luchtwegen. Jacques de Koning besloot daarom dit schaatsjaar weer héél voorzichtig op te bouwen en zo veel mogelijk zijn longen te sparen.
Die aanpak leidde vrijdag in Moskou tot het mooiste succes uit zijn carrière. De APPM-schaatser veroverde zijn eerste internationale medaille ooit.
Na zijn mislukte olympische missie besloot De Koning zijn sport op een andere manier te benaderen. Niet meer van hotel naar hotel trekken, maar gewoon vaker Thialf als thuisbasis gebruiken. Zeker nadat de 29-jarige inwoner van Meppel vorig jaar vader werd van dochtertje Soscha, ging hij het schaatsen iets meer relativeren.
Die nuchtere instelling bracht hem ertoe om trainingsopbouw heel voorzichtig te plannen. Eerst een goede 100 meter rijden, dat vervolgens uitbreiden tot 300 meter en daarna pas focussen op de 500.
Schone longen
Het deed ook zijn geplaagde luchtwegen veel goed: ''Ik heb nog nooit zulke schone longen gehad'', zei De Koning. ''Al weet ik dat dat altijd mijn zwakke plek zal blijven.''
De APPM-rijder heeft zich er daarom bij neergelegd dat hij tot het einde van zijn loopbaan alleen op de 500 meter kan strijden met de wereldtop. De 1000 meter krijgt geen prioriteit, een te grote aanslag op zijn longen. ''Ach, een Shani Davis zou ik toch niet meer worden.''