Een fikse hamstringblessure voorkwam dat de 25-jarige topsprintster kon deelnemen aan de NK afstanden, waarna ze vervolgens ook moest thuisblijven toen haar collega's naar de wereldbekerwedstrijden vertrokken.

Na kerst maakt ze eindelijk haar rentree, bij het NK sprint. ''Er waren momenten dat ik me afvroeg: Kan ik het nog?''

De Friese schaatstempel Thialf voelt voor de meeste topschaatsers als een tweede huis. Zodra de herfstbladeren in Nederland naar de grond dwarrelen, werken ze er bijna dagelijks hun trainingen af en gedurende het seizoen is het stadion maandelijks de gastheer van een kampioenschap of World Cup-wedstrijd.

Toch meed Gerritsen de afgelopen weken 'haar' Thialf. Als je niet kan schaatsen, dan voel je je er ook niet thuis. ''Het is niet leuk om te moeten zien dat iedereen aan het schaatsen is, terwijl jezelf alleen wat conditietraining kan doen'', verklaarde ze haar afwezigheid in Heerenveen.

''Dan is het toch wel een voordeel dat je niet - zoals veel schaatsers - in Heerenveen woont. Thuis kan ik écht mijn eigen gang gaan.''

Terwijl haar teamgenote Margot Boer de eerste successen voor de Ligaploeg boekte, werkte Gerritsen thuis keihard aan haar herstel. Op 11 november stond ze even op het ijs, maar daarna kreeg ze te maken met een terugslag.

Juist op die momenten slopen er ook twijfels in haar hoofd. Hoe kom ik hier doorheen? Kan ik straks nog steeds zo hard openen als vroeger? ''Het was best een lastige periode'', erkende Gerritsen. ''En spannend. De tijd was krap richting het NK sprint.''

Begin december kreeg ze definitief de stijgende lijn te pakken, waarna ze tijdens een trainingskamp in het Noord-Italiaanse bergdorp Collalbo weer kon aanhaken bij haar ploeggenoten.

''Toen ik de eerste keer op het ijs stond, was ik het schaatsgevoel helemaal kwijt'', keek ze terug. ''Ik had ruim zes weken niet op het ijs gestaan. Vooral in de bochten was het wennen. Het duurde even voordat ik weer vertrouwd raakte op het ijs.''

Deze week klokte de Noord-Hollandse bij een trainingswedstrijd in Thialf tijden van 39,14 seconden (500 meter) en 1.18,84 (1000 meter). Tijden die aantonen dat ze langzaam maar zeker terugkruipt naar haar oude niveau.

Toch zijn haar verwachtingen voor het NK sprint, die op 27 en 28 december plaatsvinden, niet hooggespannen. ''Ik ben al blij als ik me plaats voor de WK sprint'', zei Gerritsen, wetende dat een plek bij de beste vier vereist is.

''Dan heb ik nog drie weken om ervoor te zorgen dat ik in topvorm aan de start van de WK sta.'' Aan de overwinning durft de titelverdedigster niet eens te denken. Daarvoor zijn Boer en Laurine van Riessen momenteel te goed, zegt ze.

''Al weet je het nooit, hè. Vorm is iets aparts. Het kan er in één keer zijn'', zei ze. ''Voor mij zijn het NK dit seizoen ook maar bijzaak. De WK, dáár moet het gebeuren.''