Die filosofie is gebaseerd op een aantal pijlers, waarvan de belangrijkste ‘organisch’ voetbal is. FIFA heeft vaak een systematische voetbalervaring, waarbij je als speler op zoek bent naar hoe je de gameplay het beste naar je hand kunt zetten.

PES 2017 kent echter geen dominante gameplay-aspecten die gemakkelijk uit te buiten zijn. Anders gezegd: er is geen 'beste' manier om PES te spelen. De game schotelt je realistisch voetbal voor, ongeacht of je countervoetbal speelt of liever het tiki-taka van FC Barcelona.

De AI van zowel je eigen team als je tegenstander zal links en rechts foutjes maken, maar toont zich daarin niet anders dan de stervoetballers die ieder weekend hun partijtje spelen.

Diezelfde AI ontpopt zich al snel tot sterkste onderdeel van de game. Zo blijkt de verdediging van de tegenstander in de gaten te houden wat je favoriete aanspeelpunt is. Na een aantal succesvolle passes verzonden te hebben naar Lionel Messi, merk je dat er niet één, maar drie verdedigers op hem afstormen als we de Argentijn van een balletje voorzien.

De eigen AI is hier echter niet blind voor en laat vleugelspeler Neymar terugzakken om aanspeelbaar te zijn. Het zijn deze tactische keuzes van de AI die het voetbal in PES meermaals doen aanvoelen als echte wedstrijden.

Dat gevoel van realisme wordt verder versterkt door de bijzonder mooie graphics die PES 2017 vertoont. Het gros van de spelers is aan hun manier van bewegen op grote afstand herkenbaar, en wanneer je ze van dichtbij aanschouwt is het soms moeilijk te geloven dat je niet écht in het stadion zit.

Zo loopt sterspeler Pierre-Emerick Aubameyang tijdens een wedstrijd triomfantelijk op de camera af na het scoren van een werelddoelpunt. Na het uitvoeren van zijn kenmerkende salto (er zijn veel unieke vieringen opgenomen in PES 2017) kijkt hij glimlachend in de camera. Geen vreemde grimas, geen verwrongen mimiek, maar gewoon Aubameyang die glimlachend bijna de kamer in lijkt te lopen.

Het is overigens geen zekerheid dat sterren als Aubameyang altijd het net vinden: keepers kunnen namelijk weer keepen. In vorige delen was het verschalken van de keeper vaak makkelijker dan het strikken van je kicksen, maar Konami heeft geluisterd naar de kritiek op de stuntelende sluitposten.

Keepers zijn veel sterker en tonen meer inzicht. Daarnaast blijken ze ook bij afvallende ballen of in de kluts nog menig bal op te kunnen eisen, wat een verademing is vergeleken met vorige delen.

Is dan alles geweldig aan PES 2017? Nee. Het meest in het oog springende manco van dit nieuwste deel is geen nieuw probleem: het gebrek aan licenties. Met het binnenhalen van partners als FC Barcelona, Liverpool en Borussia Dortmund zijn er grote clubs aanwezig die hun ware gezicht kunnen laten zien, maar dit is verre van de norm.

Een kraker als El Clásico heeft veel minder allure als de tegenstander van FC Barcelona 'MD White' heet in plaats van Real Madrid. De toevoeging van bekende teams uit grote competities is een stap voorwaarts, maar de race om licenties is een marathon waarbij EA vooralsnog ruimschoots op kop ligt.

Een ander probleem is op het veld terug te zien. De scheidsrechter is daar soms wel erg vergeeflijk. Middenvelders of verdedigers die hun lichaam als stormram gebruiken om een aanvaller op topsnelheid af te stoppen worden zelden bestraft.

Soms zie je ook contact dat niets te maken heeft met een overtreding bestraft worden met een gele kaart. Menig scheidsrechter in PES 2017 zou in het echt nog geen amateurwedstrijd mogen fluiten en de foute beslissingen doen af aan het speelplezier.

Ook de menu’s en spelschema’s vallen net als in eerdere delen wat tegen. Pijnlijker is het commentaar, dat binnen twee seconden van slaapverwekkend tot bizar overdreven kan gaan. De beide commentatoren maken veelvuldig gebruik van elk cliché onder de voetbalzon en lijken er een sport van te maken om de intensiteit van spelsituaties op de verkeerde manier te verwoorden.

Toch zijn deze lastigheden voor de doorgewinterde PES-speler van korte duur. Omdat PES 2017 je opnieuw in staat stelt om je eigen clubnamen, spelers en shirts in te laden is het een kwestie van enkele minuten voordat ‘MD White’ vervangen is voor Real Madrid.

Het commentaar vervaagt al snel naar de achtergrond wanneer je de zoveelste heerlijke steekpass in de voeten van je aanvaller geeft en je jezelf even Mario Götze voelt. Dat is wat PES 2017 zo bijzonder maakt: al is het maar voor heel even, als alles samen komt vervaagt de lijn tussen een voetbalgame spelen en écht voetbal spelen.

PES 2017 is vanaf 15 september verkrijgbaar op pc, PlayStation 3, PlayStation 4, Xbox 360 en Xbox One. Deze review is gebaseerd op de PlayStation 4-versie.