Jarenlang sleutelde Microsoft in het grootste geheim aan Hololens in een kelder op zijn campus in Seattle. Het gros van de medewerkers wist niet eens van het bestaan van deze ruimte, laat staan van het bestaan van Hololens.

Hoewel er inmiddels honderden exemplaren van Hololens gemaakt zijn en deze ook getoond worden, was het nog steeds verboden foto's of video's te maken van het apparaat.

De versie die ik mocht proberen was al wel een stuk verder ontwikkeld dan het prototype dat Amerikaanse media honderd dagen geleden mochten uitproberen. Mijn Hololens was draadloos en zag er exact zo uit als het exemplaar dat in de presentaties van Microsoft gebruikt wordt.

Een Hololens opzetten is niet alsof je een normale bril draagt. Het apparaat heeft twee ringen die in elkaar zijn geschoven en in het midden aan elkaar vast zitten. Eén ring dient als band om de bril op het hoofd te laten leunen. Met een draaiwieltje aan de achterkant kan hij strakker of losser worden gezet.

De tweede ring kan ten opzichte van de eerste gekanteld worden. Aan deze ring zitten de glazen bevestigd. De gehele ring kan naar voren worden geschoven zodat er nog een normale bril achter de Hololens past.

Microsoft adviseerde de Hololens als een pet te dragen en hoewel dat simpel klinkt, ging er bij mijn eerste kennismaking het nodige fout. Tijdens de gehele demonstratie bleef de bril van mijn hoofd zakken, hoe strak hij ook zat. Waarschijnlijk komt dat door mijn redelijk lange haar. Hololens heeft liever direct contact met de huid.

Daarnaast had ik veel moeite met het goed afstellen van de tweede ring. Je moet bij het kalibreren vier hoeken in beeld zien. Als dat al lukte, verschoof de bril na verloop van tijd waardoor een deel van de projecties buiten beeld viel.

Overigens wilde Microsoft van alle personen die deelnamen aan de demonstratie ook de afstand tussen de pupillen meten om de bril beter te kunnen afstellen. Of gebruikers dat uiteindelijk thuis ook moeten gaan doen, is niet duidelijk.

Na de kalibratie was het tijd om te leren hoe de Hololens bestuurd moet worden. De bril draait op Windows 10 en heeft onder meer een normale processor, grafische processor, holografische processor, accu en heel veel sensoren. Het is dus een computer op je hoofd en zo bestuur je hem ook.

De besturing verloopt alleen via spraak, handbewegingen en je kijkrichting. Waar je kijkt bepaalt waar de cursor zich bevindt. Objecten die door de cursor worden aangewezen kunnen worden aangeklikt, opgepakt of uitvergroot. Dat gaat met handbewegingen.

Het klinkt allemaal wat onwennig, maar werkt in de praktijk vlekkeloos en simpel. Een zogeheten air tap is simpelweg je vinger op en neer bewegen als vervanger van de muisklik. Spraak vervangt het toetsenbord en kon tijdens mijn demo niet getest worden.

Opvallend was hoe probleemloos alles werkt. De besturingen werden nauwkeurig gemeten, het richten van de cursor ging na één keer wennen direct goed en de Hololens reageert opvallend vlug.

De beeldkwaliteit van de hologrammen is in één woord indrukwekkend. Met de bril op m'n hoofd mocht ik een 3d-model van een nieuw gebouw aanpassen. Het hologram van dit nieuwe gebouw werd geplaatst in een omgeving van fysieke maquettes.

Na een paar minuten besefte ik dat het verschil tussen het hologram en de echte gebouwen nauwelijks zichtbaar was. De kwaliteit van het hologram was zo goed dat het er eigenlijk als een echt gebouw uit zag, hoewel het natuurlijk een digitale variant blijft.

De hologrammen hebben totaal geen last van kunstlicht en worden niet flets. Ze zien er heel solide uit, of ze nu midden in een ruimte zweven of op de muur geplakt zijn. Ook de resolutie lijkt dik in orde. De beelden zijn bijzonder scherp, zelfs van dichtbij.

Wat de beeldkwaliteit nog negatief beïnvloedt, zijn reflecties. In de glazen die voor je ogen hangen zie je soms een plafondlamp, persoon of kast weerspiegelen die net achter je hangt of staat.

En hoewel je door de glazen de echte wereld nog gewoon kan zien, belemmeren ze toch enigszins het zicht. Het beeld is niet zo vrij als bij Google Glass.

De grootste tegenvaller was dat je in de praktijk nog steeds naar een 'schermpje' kijkt. In de demonstraties op het podium (zie foto hieronder) leek het alsof je een hele kamer vol hologrammen kon zien. In de praktijk heb je een beperkte rechthoek voor je gezicht, als een soort grote tv.

Alle hologrammen of delen van hologrammen die buiten dit gebied vallen, zijn niet te zien. Sta je op twee meter afstand van een holografisch persoon, dan kan je dus alleen zijn boven- of onderkant zien. Je hebt hem nooit helemaal in beeld en moet dus heel gericht naar hologrammen kijken.

De potentie van Hololens is tijdens de eerste demonstraties wel al beter duidelijk dan bij bijvoorbeeld Google Glass. Waar Glass vooral draaide om notificaties en informatie tonen bij bestaande objecten, is Hololens een volwaardige computer die je ook zo kan gebruiken.

Twee Microsoft-medewerkers voerden als voorbeeld een Skype-gesprek waarin de persoon die achter een normale computer zat, kon tekenen in de kamer waar de persoon met de Hololens stond. Bovendien is het mogelijk 3d-ontwerpen uit bijvoorbeeld de game Minecraft te delen.

Juist dat soort games maken dat Hololens een flinke slagingskans lijkt te hebben. Minecraft is eigenlijk gewoon een soort lego en het is ontzettend tof als je een hele kamer vol kan bouwen met je eigen creaties, zonder dat je die van je moeder hoeft op te ruimen.

Of stel je voor dat je een digitale racebaan maakt, waar je met echt auto’s overheen kan gaan. Op gamegebied zijn er tal van mogelijkheden, maar Hololens gaat verder dan gamen.

Bekijk verschillende toepassingen van Hololens:

Architecten en ontwerpers kunnen ook veel aan de bril hebben. De details zijn indrukwekkend en het besturingsgemak is groot. Je kan bovendien echt om de 3d-hologram heen lopen en inzoomen waar je wilt.

Hololens herkent overigens de totale omgeving: van muren tot tafels. Het is dus mogelijk een 3d-ontwerp op een tafel te plaatsen waarbij het hologram automatisch stopt op het tafelblad en er niet half doorheen valt.

Een toepassing die ik niet uit kon proberen, maar in theorie handig is, is het tonen van een holografisch videoscherm. In potentie heb je dan overal een tv op zak die je kan volgen waar jij loopt, die je kan vastpinnen op een muur en die je van formaat kan veranderen.

Het blijft echter de vraag wat ontwikkelaars met Hololens gaan doen. Omdat de bril op Windows 10 draait, kunnen alle makers van Windows 10-apps een hologramvariant aan hun app toevoegen. De drempel lijkt dus vrij laag.

Microsoft beweert dat Hololens "binnen het tijdframe" van Windows 10 komt. Dat besturingssysteem wordt in de zomer gelanceerd. Deze week stelde Microsoft nog dat de uitrol naar pc's volgens planning verloopt. Andere apparaten, waarbij Hololens genoemd werd, moeten in de herfst klaar zijn voor Windows 10.

Dat betekent dat de bril die ik probeerde al redelijk definitief is en er waarschijnlijk vooral nog aan de technologie gesleuteld wordt. Hoewel je geen perfectie mag verwachten van een compleet nieuw apparaat kan het comfort nog een stuk beter, vrees ik voor de accuduur en moet het zichtbereik groter worden. Hololens binnen een half jaar uitbrengen lijkt dan ook erg vlug. 

De futuristische Hololens zit nu al vol potentie en is een zeer indrukwekkend staaltje technologie met soepele prestaties en fantastische beelden, maar het apparaat voelt nog als een prototype. Dat was ook bij Google Glass het geval en het te snel uitbrengen kostte de huidige versie van Googles bril uiteindelijk de kop.