
Filmrecensie: Mees Kees op de Planken - Barbara Bredero
Mees Kees en Mees Kees op Kamp! trokken in 2012 en 2013 elk 600.000 bezoekers naar de bioscoop.
De derde film is gemodelleerd naar het negende deel van de kinderboekenreeks van Mirjam Oldenhave, de filmedities en een doe-boek niet meegerekend.
En de formule blijkt nog steeds heel goed te werken. Kinderen (en volwassenen) herkennen zonder veel moeite hun lievelingsleraar in de sympathieke, soms een beetje onhandige of verlegen tijdelijke leerkracht van klas 6b. Erg uitdagend zijn de verhaaltjes niet, maar regisseuse Barbara Bredero brengt ze met vaart en humor.
Kopzorgen
Het is tijd voor het jaarlijkse toneelstuk en directrice Dreus (Sanne Wallis de Vries) wil dat de klas een heel saai stuk opvoert - in een bejaardenhuis nog wel. "Mees, écht?" klagen de kinderen. "Dit is zó niet cool." Gelukkig weet je dat het met meester Kees (Willem Voogd) in de regiestoel altijd een verrassend optreden wordt.
Niet alleen op de bühne, maar ook in het klaslokaal moet gepresteerd worden: de CITO-toets komt eraan en ook de meester zélf wordt getest. Tobias (Felix Osinga) beseft dat er binnenkort een einde komt aan de fantastische tijd met Mees Kees en verzint een list. Dreus heeft ondertussen andere kopzorgen. Letterlijk: luizen!
Marie-Louise
Sanne Wallis de Vries bezig zien met luizenshampoo is één van de grappigste momenten in Mees Kees op de Planken. Ook erg leuk: de scène waarin ze in haar eentje - met rare stembuigingen en in Oud-Hollandsch - alle rollen speelt van dat suffe toneelstuk over de bakker, de boeren, de landloper en het oogstfeest.
Haar typetje is onbekommerd karikaturaal, maar het knappe is dat je op den duur toch ook van die strenge Dreus gaat houden. De zachte Tobias en zijn moeder die na de dood van zijn vader in de tweede film hun leven weer oppakken, Mees Kees en zijn liefje Marie-Louise (Hannah Hoekstra)… Je leeft je helemaal in.
Wijze les
De oudjes in het bejaardenhuis - Gerda Havertong is na elf jaar weer terug in de bioscoop! – zijn blij dat de kinderen wat leven in de brouwerij komen brengen. Verrassend is het allemaal niet - je wéét dat alles natuurlijk goed zal komen tijdens de toneelvoorstelling in de finale - maar leuk blijft het.
En de ‘wijze les’ is slim verpakt. Kees Mees op de Planken begint op een hoge duikplank in het zwembad en gaat eigenlijk voortdurend over plankenkoorts. Toneelvoorstellingen, moeilijke examens, faalangst, onzekerheid over de toekomst, leren improviseren... "Kom op Mees. Je kan het! Het is niet eng hoor!"
Te zien in 124 zalen