Dat laten landbouwminister Piet Adema en stikstofminister Christianne van der Wal vrijdag weten. Ze plaatsen wel direct een kanttekening bij een van de opvallendste adviezen van Remkes: binnen een jaar maximaal zeshonderd piekbelasters gedwongen uitkopen als er geen sprake is van vrijwilligheid.

Volgens Remkes is dat nodig om op korte termijn de zogenoemde PAS-melders tegemoet te komen. Dat zijn ondernemers die op basis van het inmiddels oude stikstofbeleid een vergunning hebben gekregen. Maar sinds dat beleid in 2019 door de rechter van tafel is geveegd, is het onduidelijk wat er met hen gebeurt.

Ook dreigt de woningbouw stil te vallen als er binnen afzienbare tijd niets gebeurt. "Er is gewoonweg geen tijd meer", schreef Remkes in zijn advies.

Maar volgens Adema en Van der Wal is het tijdpad van één jaar "ambitieus". De bewindslieden willen daarom een "gefaseerde aanpak".

De piekbelasters - volgens Remkes meestal boeren - krijgen in het advies eerst de keuze om in een jaar de stikstofuitstoot naar "bijna nul" terug te brengen. Bijvoorbeeld met behulp van innovaties, al waarschuwt Remkes in datzelfde advies dat innovatie geen "silver bullet" is.

Een andere optie voor de piekbelaster is om de onderneming te verplaatsen, zodat er geen stikstof meer wordt uitgestoten bij beschermde natuurgebieden. Of om vrijwillig "zo ruimhartig mogelijk" uitgekocht te worden door de overheid.

De desbetreffende ondernemers krijgen een deadline. Als ze geen keuze maken, dan wordt het bedrijf in het advies van Remkes verplicht opgekocht.

Van der Wal zet hier haar vraagtekens bij, zegt ze in een interview met de Volkskrant. Het is volgens de bewindsvrouw "juridisch vrijwel onmogelijk" om een piekbelaster gedwongen uit te kopen en die stikstofruimte vervolgens aan PAS-melders te geven.

Remkes waarschuwde dat zijn denklijnen niet met een definitief plan verward moeten worden. Daarom adviseert hij onder regie van het kabinet een landbouwakkoord met de betrokken sectoren te sluiten. Begin volgend jaar moeten de eerste afspraken worden gemaakt.

Het stikstofdoel, waar politiek veel gedoe over is geweest, blijft dus intact. Al zijn er onder strikte voorwaarden uitzonderingen mogelijk. Als de natuur er niet onder lijdt en er geen politieke motieven zijn, mag er van streefjaar 2030 worden afgeweken.

In 2025 en in 2028 wordt dan opnieuw bekeken of de doelen voor specifieke gebieden haalbaar zijn. "Niemand moet aan het onmogelijke worden gehouden", zei Remkes daar vorige week tijdens de presentatie van zijn advies over.