Maatregelen gaan linksom of rechtsom pijn doen. Of je nu de lasten bij het bedrijfsleven legt of direct bij de burger. Ik ben zelf van mening dat we uiteindelijk geen keuze hebben, en deze pijn moeten nemen. Niets (of te weinig) doen is geen optie; extreme droogtes, hevige regenval, diersoorten die de verandering niet bij kunnen houden, etc. Wat ik helaas wel proef is dat heel veel politici de diverse wetenschappelijke rapporten in twijfel trekken. En wat ik zie is dat lang niet alle politieke partijen in NL overlopen van ambitie op dit vlak. En ook zie je hier op nujij dezelfde tendens. Ook verschuilen we ons achter andere landen die niets zouden doen (dus waarom zouden WIJ dan wel...). Als we allemaal wachten tot andere landen in beweging komen, dan gaat er niks gebeuren. En ook als we wachten tot Europa in beweging komt, dan heb ik waarschijnlijk een baard tot aan mijn knieen... Laten we ons dus om te beginnen gewoon aan de gemaakte afspraken en akkoorden houden...

Een CO2-belasting is de enige manier om écht iets te doen aan de klimaatproblematiek. Je hebt dan belasting op punten waar je het milieu echt belast. Echter, er zijn meerdere manieren om het in te voeren: je kunt het op elektriciteit doen, maar ook op geïmporteerde plastic producten uit China. Ook kun je het transport uit China belasten, wat bijv. betekent dat een tv die uit Polen komt minder heffing heeft dan een tv die uit Zuid-Korea komt. Ook vlees zou meer heffing krijgen dan groenten, om maar wat te noemen. Als je dit echt op een goede manier invoert moet de industrie ruim de tijd krijgen om te veranderen (dus langzaam in stapjes invoeren), en moeten evt. andere belastingen verlaagd worden zodat de consument niet ineens duurder uit is. Ook moet er worden gekeken of armere mensen niet te zwaar getroffen worden. Maar als we dit doen dan zijn het echt de juiste intenties met de helderste weg, hoewel zeker niet de makkelijkste!