"Je spreekt nooit over druk, maar die voel je wel. Iedereen zit op mij te azen. Na twee keer goud wordt het steeds moeilijker om weer te presteren, ook in je hoofd. Maar het is toch mooi dat ik het weer geflikt heb", zei een opgeluchte Van Zon na haar zwaarbevochten overwinning in de finale op de Russin Viktoriia Safonova.

De 33-jarige Nederlandse verloor de tweede en derde game kansloos en leek na gouden plakken in Londen (2012) en Rio de Janeiro (2016) in Tokio genoegen te moeten nemen met zilver. Van Zon richtte zich toch op, dwong een beslissende game af en trok daarin met 11-8 aan het langste eind.

"Ik had geen tijd om na te denken over winnen of verliezen", zei ze. "Met mijn coach heb ik het alleen over tactiek gehad. Safonova drong me naar achteren, maar daar kon ik niets. Ik moest dicht bij de tafel blijven en dat ging op het einde goed. Op 10-7 dacht ik wel: ik kan het weer flikken. Ik ben ontzettend blij dat het weer gelukt is."

Het is niet alleen de derde paralympische titel, maar ook de vierde paralympische medaille in totaal voor Van Zon. De drievoudig wereldkampioene maakte in 2008 haar olympisch debuut in Peking, waar ze brons pakte. Toch hecht ze de meeste waarde aan haar succes in Tokio.

"Dit is de mooiste medaille, hoewel mijn familie en vrienden er niet bij zijn geweest. Er was het afgelopen anderhalf jaar (door de coronapandemie, red.) geen competitie en de weg is zo ontzettend lang geweest. Overal zit een verhaal aan vast, maar het is toch mooi dat ik het weer geflikt heb", aldus Van Zon.