Doordat mensen tijdens het lopen bij iedere stap met hun schoenen op de grond stampen, worden er subtiele krachten uitgeoefend op gestrikte schoenveters, die daardoor steeds losser komen te zitten. De wijze waarop de veters gestrikt zijn, is daarbij ook van belang.

Verder wippen de uiteindes van de veters omhoog tijdens elke pas, waardoor de knoop in de strik ook nog eens heel langzaam uit elkaar wordt getrokken.

Dat melden Amerikaanse onderzoekers in het wetenschappelijk tijdschrift Proceedings of the Royal Society B.

Nog nooit eerder had een team van wetenschappers zich gebogen over de vraag waarom gestrikt schoenveters zo vaak losschieten. "We hebben er constant mee te maken in het dagelijks leven", aldus hoofdonderzoeker Colin Adams van de Universiteit van Californië op nieuwssite Science Now. "En toch heeft nog nooit iemand de tijd genomen om uit te zoeken waarom het gebeurt."

De wetenschappers kwamen onder meer tot hun bevindingen door proefpersonen met gestrikte veters op een loopband te laten lopen, net zo lang totdat de strik los schoot. De bewegingen van de veters werden gefilmd en nauwkeurig geanalyseerd.

De stampbewegingen van de schoenen en de opwippende uiteindes van de veters hadden ongeveer evenveel invloed op het losraken van de strik, zo blijkt uit de studie. "Allebei deze krachten zijn nodig om een strik los te krijgen", aldus Adams.

Schoenveters schieten vrijwel alleen los tijdens het lopen, zo ontdekten de onderzoekers. Als proefpersonen alleen op een stoel zaten en wiebelden met hun schoenen, of op de grond stampten, raakten hun veters zelden of nooit los.