Om dit in perspectief te zetten: Risperidon is een van de meest effectieve antipsychotica medicijnen. Zoals alle medicijnen heeft ook dit middel bijwerken die beschreven zijn in de bijsluiter (inclusief verhoogd prolactine waardes waardoor er borstvorming bij jongens kan ontstaan). Veel van deze lawsuits hebben een lange historie omdat dit middel voorheen niet geregistreerd was voor gebruik in adolescenten, maar wel massaal off-label door artsen werd voorgeschreven. Ondanks het feit dat het bekend was uit klinische studies dat risperidone prolactine waardes in adolescenten kan verhogen, mag dit niet zomaar als bijwerking beschrijven in een bijsluiter aangezien adolescenten niet onder de geregistreerde "target population" vielen. Inmiddels wordt het medicijn ook voorgeschreven aan jongeren, en staan de risico's voor deze target group dan ook gewoon beschreven in de bijsluiter. Iedereen die volgens het label dit medicijn gebruikt is dan ook op de hoogte van de risico's.

Sinds wanneer hoef je een bijsluiter niet te lezen? Volgens mij is het ook de plicht van de voorschrijvende arts én apotheker om je te informeren over de bijwerkingen en niet van de farmaceut. Deze uitspraak valt voor mij in de categorie "ja maar er staat nergens dat mijn kat niet gewassen kan worden in de wasmachine"