• Wat: Stoov, draadloze en duurzame warmtekussen en -dekens met infrarood warmte
• Wie: Teun van Leijsen
• Sinds wanneer: 2014

Hoe ben je op het idee gekomen voor Stoov?

"Door een systeem dat al jarenlang bestaat: stoelverwarming in de auto. Ik had een nieuwe auto gekocht, maar de stoelverwarming deed het niet. Ik wilde weten hoe het in elkaar zat. Toen stuitte ik op een interessante en eenvoudige techniek en dacht: waarom wordt dit alleen in autostoelen verwerkt?"

Maar toen ben je niet meteen aan de slag gegaan.

"Klopt, ik had in die tijd nog een goede baan bij de ABN AMRO. Maar ik wist dat ik ooit iets met die techniek en duurzaamheid wilde gaan doen. Dat moment kwam toen mijn vrouw zwanger was van ons eerste kindje, negen jaar geleden. Ze vond het heerlijk om buiten te zitten, maar het was vaak te koud. Toen kwam ik op het idee om een warmtekussen voor haar te maken. Ik heb via Amazon spullen gekocht en ben met een soldeerbout in de schuur aan de slag gegaan. Mijn vrouw was meteen erg blij met het kussen."

Hoelang duurde het voor je onderneming van de grond kwam?

"Het heeft nog drie jaar geduurd voor ik mijn baan opzegde. Maar dat deed ik omdat ik iets zinvollers wilde doen met mijn leven. De warmtekussens bleven in mijn hoofd zitten en toen ben ik het gewoon gaan proberen."

"Ik ben met allerlei experts in gesprek gegaan, uit het bankwezen, de horeca, voetbalstadions, noem maar op. Uiteindelijk ben ik me op de horeca gaan richten, op individuele warmte en efficiënt en duurzaam verwarmen op het terras. Daarna heb ik er mensen bij gehaald die de juiste technische of financiële kennis hadden om van het idee een werkend en schaalbaar product te maken."

Liep het daarna meteen storm?

"Horecazaken vonden het een leuk idee, maar ze hadden al heaters op hun terrassen. Als je producten dan niet goedkoper zijn dan iets dat ze al hebben, is het lastig iemand te overtuigen. Het duurzame argument van individuele warmte werd nog niet echt begrepen. Ik heb het een jaar de tijd gegeven, maar het lukte maar niet om het in de horeca helemaal van de grond te krijgen."

"Wel leerden particulieren ons kennen via de 150 terrassen waar de kussens lagen. Er kwam vraag naar producten voor thuis. Toen hebben we de kussens aangepast en zijn we ze los gaan verkopen. Vanaf dat moment verdrievoudigde de omzet. We zitten nu op vijf focuslanden en hebben een kantoor met vijftien man personeel."

Maar het lukte vast niet altijd om positief te blijven.

"Als je een tegenvaller hebt, denk je wel even: hoe moet het nu verder? Je hebt mensen in dienst, die moeten ook betaald worden als er geen omzet wordt gedraaid. Op een gegeven moment hadden we flink wat voorraad over. Toen werden we ineens gebeld door een vakantiepark, die wilden de kussens hebben. Dat maakte veel goed."

Wat zou je andere ondernemers mee willen geven?

"Je kan soms ontzettend vastzitten, maar blijf ook dan positiviteit uitstralen. Blijf erin geloven en doe geen dingen uit angst. Als ik dat had gedaan, dan was ik gestopt. En laat je omringen door de juiste mensen, dat is ook heel belangrijk. Mijn vrouw heeft me altijd gestimuleerd om mijn hart te volgen. Eerlijk is eerlijk: ondernemen naast je gezin kan best stressvol zijn. Ik zorgde er wel altijd voor dat ik mee kon eten 's avonds."

En wat zou je je jongere zelf willen meegeven?

"Heb niet zoveel haast. Ik doe altijd alles heel snel, maar ik zou mezelf wel wat meer rust gunnen. Je kunt niet altijd op 130 procent draaien, 90 procent is ook wel eens goed. Maar aan de andere kant heeft dit tempo Stoov wel gebracht tot waar we nu zijn."