Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid, zo luide de slogan tientallen jaren geleden al. Een goede opleiding, een flitsende carrière en economische zelfstandigheid: anno 2020 zijn de verwachtingen ten aanzien van jonge vrouwen torenhoog. Vóórdat je echter al die zaken op een rijtje hebt, ben je al snel de dertig gepasseerd. En nemen de kansen op een spontane zwangerschap in rap tempo af.

Zo was Droste zelf dertig, woonde ze in Singapore en verkeerde ze in de gelukkige omstandigheid van een vaste relatie en een goede baan bij een bloeiende internationale investeringsmaatschappij, toen ze op een gegeven ogenblik dacht: is dit alles? En ga ik de rest van mijn leven alleen maar werken, werken, werken?

Ze wilde nog zoveel andere dingen: reizen, misschien wel zelf een huis bouwen of een bedrijf oprichten. In tegenstelling tot haar vriend had ze nog geen nadrukkelijke kinderwens. Maar het krijgen van kinderen uitsluiten wilde ze ook niet. Droste: "Ik realiseerde me echter dat, terwijl mijn vriend na zijn veertigste nog makkelijk aan kinderen kon beginnen, dit voor mij als vrouw weleens erg lastig of zelfs onmogelijk zou kunnen worden. Ik wilde daarom achterhalen hoe het mijn vruchtbaarheid gesteld was."

Toen ze, na eerst het internet te hebben afgestruind op allerlei statistieken, in Singapore naar haar huisarts ging voor een test, bleek haar eitjesvoorraad lager dan gemiddeld voor haar leeftijd te zijn. Hetgeen weleens op een vervroegde overgang zou kunnen wijzen.

Eenmaal terug in Nederland kwam ze er al snel achter dat je, om in aanmerking te komen voor een vruchtbaarheidsonderzoekstraject, minimaal een jaar tevergeefs moet hebben geprobeerd om zwanger te worden. Droste: "Begrijp met niet verkeerd. Ik ben heel blij met de Nederlandse gezondheidszorg. Maar door die maatregel word je bij voorbaat tot een probleemgeval gereduceerd. Terwijl veel van de meest voorkomende vruchtbaarheidsissues gemakkelijk op te sporen én te behandelen zijn."

'Veel van de meest voorkomende vruchtbaarheidsissues zijn makkelijk op te sporen en te behandelen', aldus Anne Marie Droste. (Foto: 123RF)

Waarom bestaat er dan niet zoiets als een checkmogelijkheid, waarbij je zulke afwijkende factoren kunt uitfilteren? Droste vergelijkt het graag met een halfjaarlijks bezoek aan de tandarts. "Daar ga je toch ook naartoe voor controle, juist om geen gaatjes krijgen? Waarom word je met fertiliteitskwesties dan zo lang op een onderzoek en behandeling wachten?"

Samen met een bevriende gynaecologe in opleiding ging zij te rade bij Frank Broekmans, hoogleraar Voortplantingsgeneeskunde bij het UMC Utrecht. Droste: "Ik zag daar nog best tegenop. Maar die hoogleraar bleek onze mening te delen. Hij zei dat het als arts heel frustrerend is dat je mensen ziet die eigenlijk gewoon te laat zijn. Dat hij mensen moet vertellen dat ze te laat zijn, simpelweg omdat ze niet beter wisten. Daar is dan ook niets meer aan te doen."

Uit de statistieken blijkt dat één op de acht de hoogopgeleide vrouwen uiteindelijk ongewild kinderloos blijft. Dat is volgens Droste ook niet zo verwonderlijk. "Op jonge leeftijd kinderen krijgen betekent voor vrouwen in de praktijk nog steeds een strop voor hun carrière en een aanzienlijk inkomensverlies."

"Wacht je echter te lang, dan blijkt het vaak helemaal niet zo simpel om spontaan zwanger te worden. Zo kan het zijn dat je, na jarenlang de pil te hebben geslikt vanwege een zware menstruatie, vervolgens onregelmatig blijkt te ovuleren. Dan moet je dus nog een heel jaar wachten vóórdat je in aanmerking komt voor onderzoek."

"Nu is dat niet zo'n punt als je 26 bent, maar als je tien jaar verder bent wanneer je aan het begin van zo'n behandelingstraject staat, worden je kansen om zwanger te worden steeds kleiner. De gemiddelde leeftijd waarop hogeropgeleide vrouwen hun eerste kind krijgen is in Nederland ondertussen 34 jaar."

Het verbaasde Droste hoe simpel het is om de meest voorkomende oorzaken van vruchtbaarheidsproblematiek bij vrouwen op te sporen. De eerste stap is een zelftest. "Met één simpel vingerprikje kun je thuis zelf zeven tot tien druppels bloed afnemen en naar ons opsturen. Die worden in ons lab gecheckt op verschillende hormonen en bloedwaardes."

"Daarmee kunnen wij een viertal zaken opsporen: een onregelmatige eisprong, het risico op verstopte eileiders als gevolg van een chlamydia-infectie, schildklierafwijkingen die een zwangerschap moeilijker maken en het risico op miskramen doen toenemen en de aanwezige eitjesvoorraad. Vervolgens krijgt iedereen, onafhankelijk van de testresultaten, een aanvullend gesprek met één van onze artsen."

Garantie op een kind kunnen Droste en haar team niet bieden. Wel of niet zwanger worden hangt immers ook van andere factoren af, zoals het hebben van een vaste partner en de kwaliteit van diens sperma. Immers: it takes two to tango. Droste: "Wat we wel kunnen doen is vrouwen een risicoprofiel geven, zodat ze een weloverwogen keuze kunnen maken. Waar het mij om gaat is dat vrouwen zelf beschikking hebben over hun eigen lichaam. Ook wanneer het gaat om hun vruchtbaarheid."