
Weg uit Nederland: 'Ik zorg dat Nederlandse kinderen de taal niet verleren'
Expatkinderen die geen idee hebben wie Sinterklaas is en de Nederlandse taal niet spreken: met hen begon Dutch for Children, het bedrijf van Wendy van Dalen. Ze woonde in Rijswijk en er bleek veel vraag naar kwalitatief goede Nederlandse les in die expatomgeving.
Van Dalen woonde op Aruba, in Madrid, toen weer in Nederland, vervolgens Curaçao en momenteel samen met haar gezin in de Dominicaanse Republiek. Haar bedrijf Dutch for Children reist mee. De ondernemer heeft inmiddels een team achter zich van vijf leraren en alle lessen worden online gegeven door Nederlandse leraren van over de hele wereld.

Wendy van Dalen geeft kinderen over de hele wereld online Nederlandse les. (Foto: Privécollectie)
'Ik wilde graag een switch'
"Toen we in Madrid woonden, zocht ik een plek waar mijn dochter Nederlands kon spreken en met andere moeders richtte ik een soort peuterspeelzaaltje op met Nederlandse kinderen. Dat was zo leuk dat ik, na vier jaar in Madrid, in Nederland de pabo ben gaan volgen", aldus Van Dalen.
Soms is het puzzelen met het tijdsverschil, want onze leraren zitten overal, van Nederland tot Sydney.
"Ik werkte als organisatiepsycholoog, maar wilde graag een switch. Ik botste vaak met managers en had geen plezier meer in het werk. In voor de klas staan wel, maar toch heb ik dat niet erg lang gedaan. De klassen werden steeds voller en er kwamen steeds meer zorgkinderen bij die ik niet de begeleiding kon geven die ik wilde leveren en die ze nodig hebben. Zo ben ik voor mezelf begonnen met Dutch for Children."
Eerst vanuit huis en toen de vraag groeide uit de rest van het land, begon Van Dalen de lessen ook online aan te bieden."Ik wist niet of ik dat wel kon en begon bij mijn nichtje. Ze had hulp nodig met Engels, en ik gaf haar online les. Dat ging zo goed dat ik er wel vertrouwen in had!"
Nederlands blijven praten
Van Dalen leert expatkinderen de Nederlandse taal en cultuur, maar wilde weer op reis. Haar man wordt naar Curaçao gestuurd voor zijn werk en Van Dalen en de kinderen gaan mee. "Ik nam mijn bedrijf gewoon mee en vanaf toen groeide het online gedeelte explosief."
De klantenkring breidt uit, vertelt ze: in plaats van buitenlandse kinderen Nederlands leren verschuift de focus naar Nederlandse kinderen in het buitenland. "Bijna alle kinderen die ik lesgeef, hebben een Nederlandse ouder. Zij willen dat hun kind het Nederlands niet verleert, dat ze tegen hun opa en oma kunnen blijven praten en eventueel weer terug kunnen naar een Nederlandse school als het gezin terugverhuist."
Kinderen kunnen nog zo intelligent zijn, maar door een taalachterstand zijn ze niet in staat om Nederlands onderwijs te volgen op hun eigen niveau.
Kinderen slurpen een nieuwe taal zo op, worden wereldwijzer in het buitenland, maar als het gezin terugkeert naar Nederland is hun Nederlands niet op hetzelfde niveau als dat van leeftijdsgenootjes, zegt Van Dalen. "Mensen denken er vaak gemakkelijk over en vergeten dat het Nederlands van een kind dat in het buitenland opgroeit niet op hetzelfde niveau is als dat van een Nederlands kind dat Nederlands onderwijs volgt. Dat is soms pijnlijk. Kinderen kunnen nog zo intelligent zijn, maar door een taalachterstand zijn ze niet in staat om Nederlands onderwijs te volgen op hun eigen niveau. Ze moeten dan vaak een groep lager beginnen. Hoewel dat sociaal gezien geen slechte zet is, voelen ouders zich er vaak rot over."
Na een paar jaar Curaçao vertrekt het gezin naar de Dominicaanse Republiek. De zuidelijke vibe bevalt de familie Van Dalen, en Curaçao kennen ze na drie jaar wel. Dutch for Children, met een grote klantenkring en leraren over de hele wereld, verhuist moeiteloos mee. "Veel van onze klanten komen uit Houston. Dat is zo gelopen via een online forum en mond-tot-mondreclame. Soms is het puzzelen met het tijdsverschil, want onze leraren zitten overal, van Nederland tot Sydney.
Verveeld en doodmoe achter de laptop
Of kinderen wel zitten te wachten op extra taalles via de computer? "In de zes jaar dat we dit doen, heb ik eigenlijk maar één kind gehad dat het echt, echt niet leuk vond. En natuurlijk zitten kinderen weleens doodmoe en verveeld voor de computer. Het is ook een extra les, naast school en andere activiteiten, en soms geven we de lessen 's ochtends vroeg, nog vóór hun school begint."
"Als een kind echt geen zin heeft, verzinnen we iets anders en schuiven we de lessen opzij. Laatst wilde een kind echt niet aan zijn taallessen werken en toen heeft onze lerares 'm zover gekregen dat hij al z'n knuffels in z'n kamer liet zien en ze letters gaf. Je moet steeds iets nieuws blijven verzinnen en met humor bereik je veel. Meestal zijn de lessen echt een feestje. Een uur lang een lerares met al zijn of haar aandacht, helemaal voor jou alleen: welk kind vindt dat nou niet heerlijk?"