In januari volgend jaar wordt alweer voor de zesde keer Big Improvement Day (BID) georganiseerd. “Nederland sombert, ook over wat er mis is met de relatie tussen overheid en bedrijfsleven. Tijdens deze dag laten we zien dat er ook succesvolle relaties zijn.”

“Gepokte en gemazelde ondernemers komen samen met topambtenaren en met de jongere generatie. De dag staat in het teken van inspiratie, kansen en mogelijkheden. Het past bij hoe ik in het leven sta, daarnaast biedt het mogelijkheden om het Kadaster te profileren.”

Het Kadaster registreert eigendom van onder andere huizen, schepen en vliegtuigen. Daarnaast verzamelt het alle topografische informatie van Nederland.

“Als we een commercieel bedrijf zouden zijn, zouden we op goud geld zitten. Maar we zweven tussen de markt en de overheid in. We hebben een wettelijke taak en zijn daarom aan regels gebonden. Zo mogen we geen commerciële activiteiten uitvoeren of winst maken”, legt Burmanje uit.

“We zijn monopolist. Het gevaar is om een bolwerk te worden waar mensen moeilijk binnen komen, maar we zijn een moderne organisatie en zetten ramen en deuren open. We zoeken volop samenwerking met het bedrijfsleven.”

De nieuwe activiteiten zijn ook nodig sinds de woningmarkt in het slop zit. “We hebben het moeilijk als organisatie. We verkopen data en moeten het daarbij vooral hebben van transacties op de woningmarkt, maar het aantal transacties loopt sterk terug. En waar iedereen zei dat het met een paar jaar voorbij zou zijn, denk ik dat dit de nieuwe realiteit is. We moeten ermee leren leven.”

Een nieuwe activiteit is een landelijk register waarin de WOZ-waardes worden bijgehouden. Maar het Kadaster is ook over de grens actief. “Het kadaster klinkt heel Nederlands, maar we zijn ook internationaal werkzaam. Op Europees niveau door mee te werken aan één standaard, maar wij zijn ook bezig met registratie van eigendom in ontwikkelingslanden. Zodra je iets bezit, ga je ervoor zorgen. Dat stimuleert de economie.”

Tijdens de BID draait het ook om kennis delen, met de jongere generatie maar ook met elkaar. “We zijn een krimpende organisatie. Aan het eind van het jaar komen we uit op 1800 man, wat betekent dat we in vijf jaar tijd met 700 man minder meer werk doen.”

Een probleem waar Burmanje tegenaan loopt is om haar personeel zo divers mogelijk te houden. “Het is puzzelen om in een krimpende organisatie diversiteit te creëren qua gender, leeftijd, etniciteit en beperkingen. Daarom is het ook fijn om op zo’n dag te horen hoe anderen dat doen.”