"Mijn winkel Colourful Goodies is er voor iedereen. Je kan iets kopen voor jezelf, maar je kan ook iets leuks geven aan je Marokkaanse buurvrouw die net is bevallen. We hebben poppen met albinisme, met een blindegeleidehond en met schisis (hazenlip). Zo geven we iedereen een podium. Diversiteit en inclusiviteit doen we al, maar wij willen normaliseren. Dat is uiteindelijk wat ik het belangrijkste vind."

"Mijn moeder vond het altijd heel vervelend dat ik me niet kon herkennen in mijn speelgoed. Ik heb namelijk een witte moeder en een zwarte vader. Zelf had ik daar eigenlijk weinig tot geen last van, tot zover ik wist. Je weet gewoon niet beter. Pas in 1988, toen ik zelf zwanger was, kwam ik erachter dat er niet eens een geboortekaartje was voor kinderen van kleur. En dat deed me echt beseffen wat mijn moeder altijd al zei. Ik heb mijn babykaartje toen maar zelf ontworpen."

"Ondernemen was helemaal niet in me opgekomen, totdat ik in 2004 werd afgekeurd. Op dat moment dacht ik: ik ga niet stilzitten. Ik begon met het ontwerpen van wenskaarten voor mensen van kleur. Later bedrukte ik slabbetjes met teksten als 'Geef mij maar roti' en 'Geef mij maar couscous'. Daarna startte ik met poppen. Die ontwierp ik samen met een fabrikant. Nu hebben we zelfs een eigen mal gemaakt, zodat ik echt mijn eigen poppen kan maken. De eerste is al klaar. De tweede komt er voor de feestdagen aan."

"Als klanten binnenkomen zeggen ze vaak: 'Oh, wat een bijzondere poppen heb je!'. Vaak antwoord ik dan: 'Jammer hè, dat het zo bijzonder is'. Dat mensen het bijzonder vinden, is juist wat ik wil veranderen. Scholen kopen poppen bij mij voor de poppenhoek. En soms vinden ze het dan spannend om een pop te kopen die het syndroom van Down heeft. Maar eigenlijk is het heel gek dat ze dat spannend vinden. We zijn zo opgegroeid, dus ik veroordeel niemand, maar ik schud je wel wakker. Het is gewoon normaal."

"Mijn droom is dat ieder kind met z'n pop naar Colourful Goodies kan. De winkel moet een experience worden. Ik wil dat kinderen in de winkel met hun pop naar de kapper kunnen, naar de dokter, naar school. Zo wil ik alle culturen samenbrengen, maar wil ik ook de geschiedenis op een kinderlijke manier naar voren brengen. Want ik heb vroeger alles geleerd over Anne Frank, maar niemand heeft mij verteld wie Anton de Kom was. Dat wil ik ze bijbrengen. En ik wil dat iedereen zich kan herkennen in de poppen. Perfectie bestaat niet, iedereen mag er zijn."