"Het album is al net zo gevuld als haar opgespoten lippen", "zo moeilijk kan haar doorbraak niet zijn geweest met een rijke vader" en "een zangeres die niet kan zingen". Het is slechts een greep uit de recensies die Del Rey in 2012 krijgt voor haar debuutalbum Born to Die.

Het contrast met de ontvangst van de nieuwe plaat Did You Know That There's a Tunnel Under Ocean Blvd kan niet groter zijn. "Er is geen moment dat haar schrijven niet fascineert" en "ze heeft zo'n unieke stijl dat ze haast een genre is geworden", valt er nu te lezen bij bijvoorbeeld Variety en AllMusic.

Del Rey behoort tot de productiefste artiesten van haar generatie met de drie albums die ze in de afgelopen drie jaar uitbracht. Did You Know That There's a Tunnel Under Ocean Blvd wordt omschreven als experimenteler en minder toegankelijk dan haar eerdere werk. NME bestempelt haar nu als "een van de intrigerendste moderne liedjesschrijvers".

Del Rey lijkt in 2011 uit het niets te komen als ze wereldwijd succes oogst met de single Video Games. Ze heeft dan al het album Lana Del Ray A.K.A. Lizzy Grant (2008) gemaakt. Die plaat wordt na de release teruggetrokken. Online duiken veel van haar onuitgebrachte demo's op, die bewijzen dat de zangeres al jaren aan haar carrière werkt.

Toch is een veelgehoord commentaar dat Del Rey met het geld van haar vader een carrière in de muziek heeft gekocht. Haar uiterlijk, dat de Hollywood-glamour van de jaren vijftig terugbrengt, gaat volgens critici niet samen met een serieuze muzikant. Een mislukt optreden in het veelbekeken programma Saturday Night Live doet nog verder afbreuk aan haar reputatie.

Del Rey vertelde onlangs in Interview Magazine dat ze zelfs op straat en in eetgelegenheden negatieve reacties kreeg. Het zorgt ervoor dat ze zich terugtrekt en enkel op optredens focust. "Het voelde alsof elke verkeerde stap alles kon verpesten. Daarom was ik erg voorzichtig en sprak ik weinig."

Ondanks die negativiteit wordt Born to Die wel een commercieel succes. Het album haalt in verschillende landen de eerste plaats en wereldwijd zijn er inmiddels meer dan dertien miljoen exemplaren verkocht. Op Spotify hebben alle nummers van de plaat minstens 100 miljoen streams.

Opvallend genoeg zijn heel wat muziekmedia inmiddels teruggekomen op hun eerdere negatieve benadering van Born to Die. Onder meer Pitchfork en Vulture publiceerden stukken over de culturele invloed die het album heeft gehad en hoe het wellicht zijn tijd vooruit was.

Del Rey wordt inmiddels gezien als een artiest die de weg heeft geplaveid voor andere succesvolle artiesten als Lorde en Billie Eilish. Die laatste noemt Del Rey zelf ook regelmatig als grote invloed.

Naast de hernieuwde interesse in haar eerdere werk worden de latere albums van Del Rey wel direct op waarde geschat door recensenten.

Vooral het in 2019 verschenen Norman Fucking Rockwell! wordt haast unaniem de hemel in geprezen. Op MetaCritic, een site die recensies bundelt en een gemiddelde beoordeling berekent, krijgt het album een score van 87 uit 100 op basis van 28 recensies. Onder andere Pitchfork en The Guardian benoemen het tot beste album van het jaar.

Rolling Stone noemde haar onlangs al de beste liedjesschrijver van deze eeuw. In een interview met de publicatie laat ze doorschemeren dat ze bewust is van de veranderende meningen over haar muziek. "Maar uiteindelijk ben ik niet een persoon die gedreven wordt door waardering van buitenaf, maar slechts van een handjevol mensen."