Christine McVie, geboren als Christine Ann Perfect, wist op jonge leeftijd al dat ze creatief was. Op haar vierde speelde ze voor het eerst piano, maar pas op elfjarige leeftijd ging ze lessen volgen.

Hoewel ze het muziek maken nooit helemaal opgaf, sloeg ze een ander pad in na de middelbare school. Ze volgde een opleiding tot beeldhouwer aan de Moseley School of Art, in de hoop kunstlerares te worden.

Maar het muzikale hart bleef pompen en McVie omringde zich met artiesten. Twee goede vrienden, Stan Webb en Andy Silvester, vroegen haar mee te zingen in de band Sounds of Blue. Hoewel die band uit elkaar ging en McVie noodgedwongen in een warenhuis ging werken, vonden de leden elkaar uiteindelijk weer terug. Samen startten ze Chicken Shack, waar McVie achtergrondzangeres was en pianospeelde.

De band tekende bij platenlabel Blue Horizon, waar de in 1967 gevestigde band Fleetwood Mac ook onderdeel van was. Tijdens het toeren ontmoetten de twee bands elkaar regelmatig en speelden ze weleens samen. Op het tweede album van Fleetwood Mac, Mr. Wonderful (1968), is McVie al te horen als pianist. Later zong ze ook op de achtergrond én maakte ze de cover voor het album Kiln House.

Echt onderdeel van de band werd ze pas nadat ze in 1970 trouwde met bassist John McVie. Peter Green, die Fleetwood Mac startte, had de band toen net verlaten en de overgebleven leden hoopten met Christine McVie een deel van dat gat te vullen. De muzikant was altijd al groot fan van de band en kende het repertoire goed.

McVie groeide al snel uit tot een belangrijk onderdeel van de band. Niet alleen als pianist, maar ook als zangeres. En ze bleek een talent te hebben voor het schrijven van liedjes. Voor het album Bare Trees (1972) schreef ze Spare Me a Little of Your Love, een nummer dat een belangrijk onderdeel werd van de optredens die de band gaf.

Toch waren haar eerste jaren bij Fleetwood Mac niet makkelijk. Bandleden kwamen en gingen - die periode werd niet voor niets de transitieperiode van de groep genoemd. In 1974 verhuisde de band naar de Verenigde Staten, waar Stevie Nicks en Lindsey Buckingham zich bij de groep voegden. Echt rustig werd het daarna niet, want McVie hield er een affaire op na met de lichtregisseur van de band. Dat leidde tot haar scheiding van John McVie.

Die affaire leverde het nummer You Make Loving Fun op, een van de hits die op het nog altijd immens populaire album Rumours staat. Ook de nummers Don't Stop en Songbird, beide van McVie's hand, worden als klassiekers gezien.

Hoewel de sfeer er niet beter op werd, toerde de band gewoon door en werd er nieuwe muziek gemaakt. Toch deed het dubbelalbum Tusk het niet half zo goed als gehoopt. Na een korte break bracht Fleetwood Mac in 1982 Mirage uit, waarvoor McVie meeschreef aan het nummer Hold Me. Haar moeizame liefdesrelatie met Beach Boys-drummer Dennis Wilson was de inspiratie.

McVie, die de naam van haar ex-man John bleef dragen, werkte ondertussen ook aan haar solocarrière. Haar eerste soloalbum dateert uit 1970, maar in 1976 werd de plaat nogmaals uitgebracht dankzij haar succes met Fleetwood Mac. In 1984 bracht ze Christine McVie uit, een album waarover ze later zou zeggen dat het wellicht niet het meest spannende ooit gemaakt was, maar dat ze nu tenminste haar eigen oren blij maakte.

Na haar mislukte relaties met John , de lichtregisseur en drummer Wilson trouwde ze in 1986 met keyboardspeler Eddy Quintela. Samen schreven ze diverse nummers, die op latere Fleetwood Mac-albums terechtkwamen. Dat huwelijk hield een stuk langer stand: de twee gingen in 2003 uit elkaar.

Na het overlijden van haar vader in 1990 besloot McVie direct te stoppen met toeren. Helemaal afscheid nemen deed ze in eerste instantie niet, tot ze in 1998 definitief een punt zette achter haar carrière in de band. Vijftien jaar later keerde ze ineens weer terug op het podium, toen ze optrad op Hawaï met de Mick Fleetwood Blues Band. In 2014 keerde ze definitief terug bij Fleetwood Mac.

De band reageerde woensdag direct op haar overlijden. "We hebben het geluk gehad een leven met haar te mogen delen. Individueel en als groep houden we van Christine en zijn we ongelofelijk dankbaar voor de herinneringen die we hebben. Ze zal ontzettend gemist worden."