In 1973 verscheen Jolene, het nummer over de vrouw met bruinrood haar, een ivoorkleurige huid en smaragdgroene ogen. Later gaf Parton toe dat het nummer gebaseerd is op een waargebeurd verhaal. "Een andere vrouw flirtte met mijn man Carl Thomas Dean. Ze had alles wat ik niet had", zei Parton in een interview met NPR in 2008.

De naam Jolene kwam van een andere roodharige. Toen Parton een mooie meisje ontmoette tijdens een van haar concerten, vroeg ze naar haar naam. "Ze antwoordde met 'Jolene' en ik vond dat zo'n mooie naam dat ik er een lied naar vernoemde."

De tekst van het nummer is simpel en telt slechts 200 woorden, waaronder 31 keer het woord Jolene. Toch is het, met ruim 447 miljoen streams op Spotify, het best beluisterde nummer van Parton.

Veel mensen kennen het nummer I Will Always Love You als soundtrack voor de film The Bodyguard uit 1992 met Whitney Houston in de hoofdrol. Maar Parton schreef het nummer al in 1973 voor haar toenmalige collega en mentor Porter Wagoner. Met Wagoner zong Parton duetten op tv, in de The Porter Wagoner Show. Na zeven jaar samengewerkt te hebben, schreef de zangeres I Will Always Love You als afscheidsnummer voor Wagoner. Een jaar later verscheen het op het album Jolene.

Elvis Presley had grote interesse in het nummer, maar de twee artiesten kwamen er niet uit met de muziekrechten. "Ik wilde Elvis zo graag dat nummer horen zingen. Ik heb de hele nacht gehuild", zei de zangeres in een interview met W Magazine. "Maar ik wilde de rechten van het nummer niet zomaar weggeven. Deze nummers zijn van mij, het zijn net mijn kinderen. En ze moeten voor mij zorgen als ik oud ben."

"Maar toen Whitney het nummer opnam, was ik blij dat ik voet bij stuk had gehouden." Het was Kevin Costner, de andere hoofdrolspeler in The Bodyguard, die het nummer van Parton voorstelde aan Houston. Het werd de bestverkochte single in het Verenigd Koninkrijk in 1992, en in de VS in 1993. Het nummer won twee Grammy's voor 'Opname van het jaar' en 'Beste optreden door een vrouw in de categorie pop'.

Faith is een dancenummer uit 2019 met een Nederlands tintje. Dit nummer is namelijk een samenwerking tussen het Zweedse muziek-duo Galantis, Dolly Parton en de Nederlandse producent en zanger Mr. Probz.

De producent van het nummer, David Saint Fleur, nam contact op met Parton om haar te polsen voor de samenwerking. "Zodra ik het nummer hoorde, dacht ik: yes! Het gaat over optimisme en het geloven in een hogere macht. Dat is precies wat de mensheid nodig heeft in deze donkere tijden", zei Parton tegen muziekblad Rolling Stone.

"Ik heb het nummer een beetje 'ge-Dolly-ficeerd' en wat meer spiritualiteit toegevoegd aan de tekst." Parton en Mr. Probz hebben beiden de zang op zich genomen in het nummer, dat een versie is van Have a Little Faith in Me van John Hiatt.

Het nummer 9 to 5 schreef Parton voor de gelijknamige film, die ook haar acteerdebuut betekende. Actrice Jane Fonda, die ook speelt in 9 to 5, benaderde Parton voor een rol in de film. "Het is een mooie kans, maar ik doe het alleen als ik ook de titelmuziek mag maken", had Parton gezegd. En dus schreef zij tijdens de opnames door het nummer, dat in 1980 een maand voor de filmpremière uitkwam.

Het nummer gaat over werkende vrouwen die uitspreken dat zij overwerkt, ondergewaardeerd en onderbetaald zijn. Het was een statement over genderongelijkheid op de werkvloer. Zowel de film als het lied waren geïnspireerd door de organisatie 9to5. De organisatie, opgericht in 1973 en tot op heden actief, bestaat uit vrouwenactivisten die zich inzetten voor een betere positie van vrouwen op de arbeidsmarkt.

De krachtige tekst in combinatie met de geluidseffecten - het geluid van een typemachine en andere 'kantoorgeluiden' - die zijn gebruikt in de muziek, brachten het nummer in 1981 naar een eerste plek in de Billboard Hot 100. Nog belangrijker: het leverde de zangeres een prestigieuze Oscar op.

Het nummer Islands in the Stream, dat vernoemd is naar een boek van Ernest Hemingway, is geschreven door Barry, Robin en Maurice Gibb, beter bekend als de BeeGees. Waar de broers eerder vooral discomuziek schreven, was het nummer Islands in the Stream in eerste instantie bedoeld als r&b-nummer voor zanger Marvin Gaye. Maar het werd een country-pop-nummer voor zanger Kenny Rogers.

Het nummer gaat over de ware liefde. Toen Rogers het nummer in de studio opnam, was hij niet tevreden over het eindresultaat. "We hebben Dolly Parton nodig", zou Barry Gibb gezegd hebben. Toevallig was Parton op het moment van de opname aanwezig in het gebouw. Ze nam ter plaatse het nummer op met Rogers en met succes: het nummer stond in 1983 lange tijd op de eerste plek in de hitlijsten.