"Ik geef jullie geen enkele videoclip meer en ik zal iedereen verdomme vertellen dat jullie geen muziek willen draaien van een zwarte artiest." Met deze niet mis te verstane woorden maakt Walter Yetnikoff, directeur van platenlabel CBS Records, begin jaren tachtig zijn onvrede duidelijk.

Woest is hij op het net begonnen MTV als blijkt dat de zender de videoclip bij het nummer Billie Jean van Jackson weigert te draaien. De zender heeft de videoclip afgewezen omdat muziek van een zwarte artiest niet zou passen bij het muziekstation, dat zich focuste op rockmuziek. Na deze confrontatie gaat MTV snel overstag, met groot succes voor Jackson tot gevolg.

Het idee van televisiezenders die zich volledig wijden aan het uitzenden van videoclips staat dan nog in de kinderschoenen. Hetzelfde geldt voor verhalende videoclips zoals wij die nu kennen.

MTV zendt in die tijd bijna alleen maar rockmuziek van witte artiesten uit. Daar komt door Billie Jean verandering in. De videoclip waarin Jackson al dansend een fotograaf afschudt die hem achtervolgt, wordt talloze keren gedraaid en draagt bij aan de stijgende populariteit van de zender.

Jackson heeft de smaak flink te pakken. De zanger neemt regisseur Bob Giraldi in de arm voor de videoclip bij Beat It. Hij telt 150.000 dollar (nu ruim 144.000 euro) uit eigen zak neer om het project van de grond te krijgen, omdat de platenmaatschappij de hand op de knip houdt. De in Los Angeles opgenomen video, waarin leden van plaatselijke bendes figureren, bevordert de supersterrenstatus van Jackson.

Het is bovendien een van de eerste videoclips waarin een zogeheten massachoreografie wordt verwerkt in de verhaallijn. Tegen het einde van de video komen twee bendes samen met Jackson, waarna ze samen een iconische choreografie op het refrein uitvoeren.

De videoclips wordt in het jaar van verschijnen overladen met prijzen, waaronder zeven Video Billboard Awards. De video wordt tot op de dag van vandaag gezien als een van de clips die het meeste impact hebben gemaakt op de muziekindustrie.

Beat It blijkt nog niet het ambitieuze project te zijn dat Jackson in gedachten heeft voor het Thriller-album. Een jaar na de release van de plaat gaat hij aan de slag met de videoclip van de zevende single, titelnummer Thriller. Met regisseur John Landis werkt de zanger aan een korte horrorfilm waarin hij samen met actrice Ola Ray de hoofdrol speelt.

In de veertien minuten durende video kruipt Jackson in de huid van een weerwolf en een zombie. Daarnaast voert hij een choreografie uit die ook nu nog door massa's in een oogwenk herkend wordt. De video wordt een groot succes, krijgt verschillende belangrijke prijzen en zwengelt ook de verkoop van het album nog eens aan. In de week nadat de video is verschenen, ruim een jaar na de albumrelease, gaat de plaat nog eens een miljoen keer over de toonbank.

Het album telt slechts negen nummers. Dat er uiteindelijk maar liefst zeven als single uitkomen, is hoogst uitzonderlijk. Alle worden toptienhits in de Verenigde Staten, een ongekend succes in die tijd.

Jackson en zijn team weten het succes van het album steeds verder te rekken met nieuwe singles en bijbehorende videoclips. De methode wordt gezien als de nieuwe norm in de muziekindustrie, waar platenmaatschappijen steeds grootser uitpakken met videoclips en meer investeren in het uitbrengen van meerdere singles per album.

Dat was precies waar Jackson voor ging bij het uitbrengen van Thriller. Hij wilde een popalbum maken waarop elke track raak is en geen zwakkere liedjes te vinden zijn om de plaat op te vullen.

"Er zijn zoveel albums waarop één echt goed nummer staat en de rest B-kanten zijn. Waarom kan niet elk nummer een hit zijn? Dat mensen elk nummer zouden kopen als het op single zou verschijnen. Dat was mijn doel met dit album", aldus de zanger. Daarin is hij in alle opzichten geslaagd.