Na het festivalpubliek van Pukkelpop in België en Lowlands in Biddinghuizen te hebben bediend is vanavond de Paradiso. Snoop Dogg gaat al enige tijd mee in de muziekindustrie. Voor hiphopbegrippen zou je zelfs kunnen stellen dat hij inmiddels behoort tot de oude rotten in het vak.

Ruim twintig jaar aan hits hebben hem een trouwe en vooral brede fanbase opgeleverd.  De muziek blijft grotendeels tijdloos. De rapper zelf wordt daarentegen een jaartje ouder en dat is vanavond te merken aan alles. Allereerst begint het optreden zo’n driekwartier later dan gepland.

De klok slaat kwart voor elf als Snoop Dogg eindelijk het podium betreedt. Klassiekers als Today Was A Good Day van Ice Cube en Still D.R.E. van Dr. Dre passeren vliegensvlug de revue, terwijl enkele bandleden nog snel even hun geluid checken en instrumenten afstemmen.

Schuilend achter een zonnebril en een vissershoedje luidt Snoop Dogg het laatste optreden van dit weekend in. Snoops eerste nummer is tevens het enige reggaenummer dat hij deze avond ten gehore zal brengen. Here Comes The King kent weinig aanhangers in een zaal vol grotendeels hiphopliefhebbers.

Ook de daarop volgende paar nummers (waaronder Wiggle van Jason Derulo) kunnen rekenen op een lauw ontvangst.  Pas wanneer P.I.M.P. door de speakers blaast, begint de stemming er een beetje in te komen. Signs valt eveneens in de smaak. Echter, de passie en overtuiging ontbreken volledig.

Toch is de herkenning voor velen genoeg om de opvoering als aangenaam te registeren. Smashing Hits, de naam van deze tour, had gerust omgetoverd mogen worden naar Slashing Hits. Slechts een enkel nummertje wordt vanavond in zijn volledigheid opgevoerd.

In de meeste gevallen moeten we het doen met een couplet en twee refreintjes per nummer. Het inkorten van de nummers voelt enigszins als oplichterij. Erger nog is het overslaan van wereldberoemde hits als Beautiful, Snoop’s Upside Ya Head en Murder Was The Case.

Maar hoe kan het ook anders als je zoveel hits in een show van slechts zestig minuten wil stoppen. Doggystyle, Snoops eerste album, is een mijlpaal in de hiphopgeschiedenis. Jong en oud is bekend met dit materiaal. Dat blijkt ook deze avond weer.

Met nummers als Ain’t No Fun, What’s My Name en Gin & Juice slaagt Snoop er alsnog in een feeststemming te creëren. Tegen het einde van de show gaat eindelijk de zonnebril af. Nu wordt meteen duidelijk waarom het tempo zo laag ligt deze avond.

Snoop Dogg ziet er uitgeput en moe uit. Ook zijn band wekt een slaperige indruk. Tel daar het overmatige wietgebruik bij op en je hebt de basisingrediënten voor een glansloos, routineus optreden met weinig energie en geen verrassingen.