Na het vertrek van Cornwell voegde Paul Roberts zich als zanger bij The Stranglers. Roberts zou tot 2006 aanblijven, waarna medeoprichter en bassist J.J. Burnel en de in 2000 tot de band toegetreden gitarist Baz Warne de zang op zich namen. Sinds het vertrek van Cornwell in 1990 maakte The Stranglers zeven studioalbums.
 

Terugblikkend op zijn periode bij The Stranglers, waarmee hij tien platen maakte en hits als No More Heroes en Golden Brown scoorde, is Cornwell vooral trots op het feit dat de groep risico’s durfde te nemen. "De artiesten uit mijn tijd die nog steeds actief zijn nemen heel weinig risico", vindt Cornwell.

"Dat is jammer, maar ik snap waarom ze het doen. Als je op iets stuit wat succesvol is, houdt je daaraan vast." Cornwell ziet een duidelijke lijn in de ontwikkeling van The Stranglers. "In onze begindagen waren we onstuimig en probeerden we te ontdekken welke stijl het beste bij ons paste."

"Daarna kwamen we er achter dat we korte, energieke songs konden schrijven die hits werden. Toen de populariteit van punk terugliep beseften we dat we moesten doorontwikkelen en gingen we weer meer risico’s nemen. Tegen het einde had ik het gevoel dat onze muziek te veel in dezelfde stijl bleef hangen. Ik voelde me een beetje opgesloten."

"Na het laatste album dat ik met The Stranglers maakte, 10, raakte ik mijn interesse in de band kwijt." Cornwell heeft geen contact met zijn voormalige bandgenoten. "Wie weet ontmoeten we elkaar op een bruiloft of begrafenis", zegt hij, om er direct aan toe te voegen dat hij blij is dat The Stranglers nog steeds platen maken en optreden.

"Als zij niet waren doorgegaan, had ik geen royalties (gelden voortvloeiend uit auteursrechten, red.) gekregen voor de oude songs. Misschien had ik het me dan helemaal niet kunnen veroorloven om de dingen te doen die ik nu doe." De 62-jarige muzikant benadrukt nog maar eens dat een reünie wat hem betreft uitgesloten is.

"Er zijn twee bands uit dat tijdperk die nooit meer bij elkaar komen," zegt Cornwell, "en dat zijn The Jam en The Stranglers. Paul Weller zegt wat ik ook altijd zeg: wat geweest is, is geweest. Dus nee, van een reünie zal het niet komen. Hoe kan er trouwens sprake zijn van een reünie als de band in kwestie nog steeds bestaat?"