De meest atypische Pinkpop-band dit jaar is ongetwijfeld Sharon Jones & The Dap-Kings. Met diens zwoele en swingende Stax-soul, wordt de groep echter met open armen onthaald door het publiek. Gitaren zijn nog lang niet passé op Pinkpop, al is het gejuich nergens zo luid als bij souldiva Sharon Jones.

De ooit zo frisse en populaire gitaarband The Wombats kan tijdens deze editie van Pinkpop rekenen op een lauw ontvangst. De heren uit Liverpool hebben nog dezelfde energie als vier jaar geleden, maar helaas ook veelal hetzelfde repertoire en dezelfde flauwe humor.

Het grootste deel van de menigte komt overduidelijk even kijken om de single Let’s Dance To Joy Division mee te pakken en vertrekt ook direct daarna. Enerzijds is dat misschien oneerlijk, anderzijds heeft The Wombats simpelweg niets beters te bieden. En dat kost punten. (LdJ)

Het blijft een verademing om frontman Chris Cornell weer omringd te zien door de leden van Soundgarden. Het haalt het beste in de zanger naar boven, zo blijkt als je deze show vergelijkt met zijn solo-optreden op Pinkpop 2009. Op volle sterkte presenteert de band grunge aan een nieuwe generatie.

Maar of de muziek de tand des tijds heeft doorstaan, is nog maar de vraag. Black Hole Sun wordt krachtig en vol passie gebracht, maar de rest van de set mist energie en lef. Hoe hard de gitaren en drums ook klinken, de slijtage van Soundgarden en die van Cornell ligt constant op de loer. (LdJ)