
The Cure houdt spanningsboog niet tot einde toe vast
Het Britse duo The Ting Tings was reeds eerder op Pinkpop te zien, maar dit is het eerste optreden van de twee sinds de release van het tweede album Sounds From Nowheresville. De springerigheid van het debuut We Started Nothing was daarop absent, maar live blijft dat ongecompliceerde lekker behouden.
Vanaf de eerste noot gaan Jules De Martino en Katie White recht vooruit om doodleuk hitjes te knallen. Simpel doch aanstekelijk, primitief en pakkend. Een formule die in zijn meest pure vorm overeind blijft en met name in de grootste hit That’s Not My Name ideaal tot uiting komt. (PO)
Ben Howard
Al vanaf het eerste nummer van de set heeft de Engelse singer-songwriter Ben Howard het publiek vanavond op zijn hand. Zijn fans reageren uitzinnig. En dat is niet vreemd: Keep Your Head Up en Old Pine zijn inmiddels uitgegroeid tot heuse meezingers, iets wat de Engelsman vast niet had voorzien toen hij ze schreef.
Deze rijzende ster mag dan op plaat ingetogen en intiem klinken, live creëert Howard een waar spektakel. De liedjes krijgen veel meer kleur door de voltallige band die hij op de been heeft gebracht en zelf bewijst hij een uitstekende zanger te zijn. Volgende keer ongetwijfeld op de mainstage. (LdJ)
The Cure
Deze inhoud kan helaas niet worden getoondWij hebben geen toestemming voor de benodigde cookies. Aanvaard de cookies om deze inhoud te bekijken.Het geluid is zeer goed en er passeren klassiekers als Friday I'm Love en A Forest. De lichtshow is evenwel indrukwekkend, al zwakt de spanningsboog naar mate het einde nadert behoorlijk af. Anouk was wellicht een betere afsluiter geweest voor een breed publiek, maar fans van The Cure kwamen ruimschoots aan hun trekken. (PO)