Lamb Of God is inmiddels aardig succesvol in het thuisland de Verenigde Staten. Het laatste album Wrath kwam in 2009 binnen op nummer 2 in de Billboard Top 200. "Daar bleven we echter niet lang staan", zegt zanger Randy Blythe relativerend tegen NU.nl.

"We scoorden zo hoog omdat de echte fans het album meteen tijdens de releasedatum aanschaffen. Daarna gaan de albumverkopen ook net zo snel weer omlaag."

De metalband had concurrentie van countryzanger Taylor Swift, die al vijftien weken in de hitlijst stond met haar toenmalige album. "Haar album kwam zelfs weer terug op 1 toen wij met Wrath op 2 binnenkwamen", zegt gitarist Mark Morton. "Het was dus blijkbaar een rustige week voor de cd-verkoop in het algemeen."

Sinds 2000 bivakkeert de band onder de nieuwe naam Lamb Of God (voorheen Burn The Priest) en maakt zwaar op Pantera-beïnvloedende, groove-metal, wat vaak gekenmerkt wordt als New Wave of American Metal. De perssheet spreekt zelfs over een nieuwe soort metal die als blauwprent gold voor bands die volgden.

"Dat is onzin", zegt Morton als hij hiermee geconfronteerd wordt. "Dat is gewoon promotie en klinkt in ieder geval maf in onze oren." Ook Blythe vindt de lovende woorden van zijn platenmaatschappij 'dikke onzin'. "Dat is niet wat wij zeggen", verzekert hij.

Maar toch, had de band bij de oprichting niet iets van: zo, we gaan het metalgenre eens een flinke schop onder de kont geven? "Nee hoor, het is altijd voor ons hetzelfde gebleven" vindt Morton. "We jammen gewoon. Het is heel simpel, we komen bij elkaar om muziek te maken."



"Mensen schrijven dat soort persberichten om albums te verkopen en dat is op zich prima. Dat is hun werk. Wij maken gewoon muziek." De band is sowieso al verbaasd dat ze zoveel albums verkopen. "We zijn niet echt een 'dames-band' of zo. We doen gewoon ons ding", aldus Morton.

Het nieuwe album Resolution ontstond gedeeltelijk op tournee, waar de eerste gitaarriffs al vorm begonnen te krijgen. Morton: "De band begon pas echt in maart 2011, Randy kwam er in april ongeveer bij. Samen zijn we dan tot oktober bezig geweest aan het album."

Blythe ontfermde zich over de teksten. "Onze albums hadden altijd politieke onderwerpen, maar vanaf Sacrament zijn we daar vanaf gestapt. Met Wrath was het combinatie, politiek en persoonlijk. Resolution is meer persoonlijk. Het gaat nu over wat onze eigen levens betreft. Maar de huidige staat van de wereld heeft dan wel invloed op mijn als persoon, maar ik probeer die zaken me niet meer te laten raken."

Voor Resolution gaat weer volop getourd worden, iets wat Blythe graag doet. Morton is echter liever te vinden in de studio. "Mijn favoriete gedeelte van het bandgebeuren." Wat het tweetal wel gemeen heeft, is dat ze liever als openingsband optreden dan headliner.

"Je hebt 45 minuten, speelt alsof je leven er vanaf hangt en daarna mogen onze opvolgers dat gaan evenaren". zegt Blythe. Morton: "En ik wil ook nooit wachten tot tien uur 's avonds om pas te mogen spelen. Doe mij maar een show dat start om half negen."