Keet is de artiestennaam van Yvonne Coldeweijer. De naam Keet komt echter niet uit de lucht vallen. "In de eerste week dat ik hier kwam werken, hebben ze een foto van mij aan de muur gehangen", vertelt ze. "Iedereen die langs liep kon eronder zetten hoe ze dachten dat ik heet. Iemand had Keet ingevuld; de naam van haar buurmeisje."

Maar Keet is niet alleen het alter ego van de blondine uit Amersfoort. Het is ook een merk, zo legt Coldeweijer uit. "Je kunt Yvonne niet op een lunchtrommeltje zetten", lacht ze. "Dat is niet cool. Ik vind het ook oké dat het gescheiden is." Toch zegt ze dat ze op straat al omkijkt als mensen haar zo noemen. "Ik ben gewoon Keet."

Hoewel ze in zekere zin in de voetsporen treedt van Irene Moors, Carlo Boszhard en Anniko van Santen, maakt Coldeweijer daarentegen een heel ander programma dan haar voorgangers. "Het is duidelijk dat Telekids van toen helemaal niks te maken heeft met Telekids van nu. Het is puur marketingtechnisch; die naam heb je al."

Coldeweijer legt uit hoe ze het nieuwe gezicht werd van Telekids. "In eerste instantie zou het een muziekact worden. Er waren audities en daar heb ik aan meegedaan. Dat is daarna uitgegroeid toen ze vroegen; ‘Goh, kun je ook presenteren?’ Veel mensen denken dat ik een presentatrice ben die zingt, maar ik ben begonnen als een artiest."

Al snel kreeg Coldeweijer de vrijheid om het karakter Keet verder vorm te geven. "Ik heb heel erg geluk gehad dat ze bij RTL gezien hebben: ‘Dat kun je beter aan haar zelf overlaten.’ Als ik het niet bij mezelf vind passen dan ga je dat gelijk zien. Het is altijd in je voordeel om de artiest zichzelf te laten zijn."

Volgens haar lukt dat dan ook aardig op haar zojuist verschenen debuutalbum. "Ik werd meteen gevraagd om mee te schrijven en het bleek dat ik best wel inzicht had in wat leuk was. Ik kan niet iets zingen dat niet van mij is." De liedjes zijn Nederlandstalig, maar met veel Engelse woorden er tussendoor. 'Dat heb ik expres gedaan om het iets cooler te maken."

"Kinderen kijken altijd omhoog en niet naar beneden", denkt Coldeweijer. "Ook qua leeftijd. Een kind van zes kijkt naar wat een kind van acht doet. Verliefdheid en zo begint dan ook al een beetje te spelen. Dat vind ik een leuk thema om over te schrijven."

Volgens de Telekids-presentatrice kun je het gerust met kinderen over volwassen onderwerpen hebben in muziek. "Wat kinderen en volwassenen voelen is best wel hetzelfde, maar het is hoe je het opschrijft. Ik kijk niet hoe ik het zelf deed vroeger, ik kijk naar het kind van nu. Ik hoef niet ver te graven om te weten wat kinderen vinden."

Op diezelfde manier denkt Coldeweijer na over allerlei facetten, tot de cd-hoes aan toe. "Ik zei: ‘Jongens, wil je dit wel roze maken? Want anders maak je nu een keuze.’ Uiteindelijk was het wel een goed idee. Ik kijk naar wat ik zelf ook cool zou vinden. Keet is voor iets oudere meiden dan K3, maar het scheelt niet veel."

Als Coldeweijer één ding geleerd heeft in het afgelopen jaar, dan is het wel dat de glamour van de televisiewereld pure schijn is. En dat het soms lang duurt voordat iets gerealiseerd kan worden. "Je moet veel geduld hebben in dit werk", verzucht ze. "En dat heb ik echt nul. Dat ben ik nu een beetje aan het leren."

Desondanks is datgene wat ze nu doet waar ze altijd van gedroomd heeft. "Veel mensen zeggen: ‘Dat is een leuk opstapje, maar wat wil je écht doen?’ Joehoe, dít is het! Mensen hebben altijd het idee dat kinderdingetjes een opstapje zijn. Ik zeg niet dat ik nooit iets voor volwassenen wil doen, maar ik wil eerst dit zo groot mogelijk maken."