De Nederlandse diskjockey van Surinaamse afkomst, geboren als Clyde Sergio Narain, kreeg het idee voor zijn eigen housefeest toen hij merkte dat zijn manier van muziek mixen aansloeg bij een grote groep. Het deurbeleid bij grote clubs in Nederland deed de rest.

''Ik kwam altijd aan op mijn sneakers, vaak met een petje op. Ik hou niet van die strikte regels aan de deur. Eigenlijk ben ik het standaardtype dat wordt geweigerd bij de deur van een discotheek.''

Chuckie besloot het anders te gaan doen. ''Ik ben de Dirty Dutch-feesten gaan organiseren met een sociale insteek: Iedereen is gelijk, we hebben het erg gezellig met elkaar. Dat idee.''

De spraakwaterval is naar eigen zeggen een controle freak. ''Ik wil invloed hebben op de line up, op de organisatie en op de vj’s. Ik wilde een avond gaan doen die volgens mijn visie zou gaan. De naam geeft het straatgevoel weer. De cultuur is heel divers. Van huis uit ben ik een hiphop-dj, maar draaide daar al snel dance bij. Ik mixte alles door elkaar.''

De avonden waarop Chuckie draait kenmerken zich door een divers aanbod van housemuziek. De dj experimenteert volop, zolang het maar dichtbij zijn gevoel staat. Tegenover hem staan liefhebbers van dubstep, hiphop, classics, technofanaten die even iets anders willen, we treffen zelfs fotomodel Kim Feenstra aan op de dansvloer. Chuckie: ''Er zijn zoveel mensen die zich kunnen identificeren met het verhaal van Dirty Dutch. Mijn iPod heeft veel meer dan één stijl.''

Op het podium geeft Chuckie alles wat hij in zich heeft. Qua muziek, maar ook fysiek blijkt hij in staat uren achter elkaar tekeer te gaan achter de knoppen. ''Ik geef de energie weer van de zaal. En ik hou van een biertje, een cognacje, een wodkaatje. Daardoor kom ik er nog beter in.''

Nog even terug naar hoe het succesverhaal tot stand kwam. Hij kreeg de Heineken Music Hall in 2005 vol en herhaalde dat kunstje twee jaar achtereen. In 2008 verkaste hij naar de RAI, waar 20.000 mensen zich in het zweet werkten.

''Toen belde Sensation'', herinnert Chuckie zich nog als de dag van vandaag. ''Ze vroegen op maandag of ik een plaat wilde maken die vrijdag af moest zijn. Een plaat die zou klinken waar ik voor stond, om te draaien in de Arena. Het nummer moest daarna internationaal gaan. Let the bass kick was geboren.''

Het nummer is alleen op YouTube al meer dan tien miljoen keer beluisterd. Chuckie: ''Ik had niet verwacht dat die plaat een ongelofelijk succes in het buitenland zou worden. In Miami gingen ze helemaal los. De telefoon bleef vervolgens gaan. Ik zag alleen maar buitenlandse nummers op het display. We hebben in Nederland iets neergezet wat over de grenzen goed kan werken.''

Chuckie draait zoveel in het buitenland dat hij kriebels krijgt als hij een set mag draaien in Nederland. ''Vlinders in mijn buik heb ik dan, serieus. Dit jaar zag ik Nederlandse vlaggen in het publiek toen ik draaide in San Diego en Chicago. Dat maakt me trots op onze housecultuur.''

De volgende editie van Dirty Dutch is op 17 december in de Rai.