De jonge Amsterdamse band straalt van geluk en speelt de uitverkochte kleine zaal (250 man) helemaal plat. “Het scheelt natuurlijk of er één of honderd man in de zaal staat”, aldus bassist Gijs Loots.

“Dat kan heel goed uitpakken. Als je bijvoorbeeld in een gehucht speelt en er ineens ontzettend veel animo en een goede sfeer is, dan gaat het helemaal los. Maar als je voor praktisch nul mensen staat te spelen kan het erg lastig zijn.”

“Natuurlijk geef je nog steeds alles, maar het voelt anders. Livemuziek is een wisselwerking tussen het publiek en de band. Je geeft elkaar energie, dat is belangrijk.”

Het kan zo maar zo zijn dat Houses geen belletje doet rinkelen. De Amsterdamse band is namelijk nog niet zo heel lang bezig en heeft pas net een debuutplaat in de schappen liggen: Clean Life. Een album dat volgens velen al wordt gezien als dé Nederlandse plaat van 2011.

Toch blijft de band er zelf redelijk nuchter onder. Als NU.nl de groep treft, lijken de bandleden vooral te genieten van het feit dat er zoveel aandacht is. “Ik denk dat ik hierna een week niet kan praten. Het houdt maar niet op”, lacht zangeres Ella van der Woude.

Toch blikt de band met gemengde gevoelens op de periode in Zwitserland en de bijbehorende EP terug. “We hebben de producer te veel macht gegeven”, zegt Loots. “We begonnen natuurlijk net pas en hadden geen flauw idee. Daarom valt het resultaat een beetje tegen als we nu terugkijken.”

“Tegelijkertijd was het wel een goed leerproces. Ons album is geproduceerd door een goede bekende. We kregen alle ruimte om te klooien met allemaal verschillende geluiden. Dat heeft het album ook iets gelaagds meegekregen. En het is echt van ons nu. Dat voelde bij de EP niet meteen zo.”

Waar veel bands leunen op de frontman of –vrouw, is het bij Houses gelijkheid troef. Van der Woude mag alles dan wel zingen, maar in de studio heeft ze net zoveel te vertellen als de rest van de band. Één van de mooiste regels op het album – “You don’t need money for suicide” – kwam bijvoorbeeld van de toetsenist.

“We vullen elkaar gewoon erg goed aan”, aldus Van der Woude. “Er is geen traditionele verdeling. Iedereen brengt even veel in en heeft ook even veel te zeggen. Iemand kan bijvoorbeeld een regel aandragen en dan werk ik het verder uit. We zijn niet alleen een band maar ook een groep goede vrienden. Dat maakt het zoveel makkelijker.”