Daarom regelt hij voor zijn nieuwe project Who Cares? alles zelf. Samen met Tommi Iommi van Black Sabbath richtte hij de supergroep op, die verder aangevuld wordt door Jon Lord op keyboard (Deep Purple), drummer Nicko McBrain (Iron Maiden), Jason Newsted (ex-Metallica) op bas en HIM-gitarist Mikko Lindstrom.

De heren zetten zich in voor een muziekschool in Gyumri, een Armeense plaats die in 1989 zwaar is getroffen door een aardbeving. Deep Purple organiseerde indertijd ook het benefietconcert Rock Aid Armenia en bracht onder die naam Smoke On The Water opnieuw uit met vele gastbijdragen.

“Er is geen muziek meer daar. Helemaal geen muziek meer. Bizar om mee te maken. Daarom willen we zo graag dat de muziekschool nieuw leven ingeblazen wordt”, aldus een betrokken Gillan. Hij bezocht het rampgebied meerdere malen en raakte erg ontroerd.

“Een wat oudere dame liet mij een foto zien. Een familiefoto met meer dan twintig mensen met haar in het midden. Ze was op dat moment de enige persoon op de foto die nog leefde. De rest was omgekomen. Dat greep me zo erg aan, dat ik iets wilde doen voor de mensen.”

“Het gebrek aan muziek en alle ellende zorgden ervoor dat ik dit project ben begonnen. Het was niet moeilijk om de band bij elkaar te krijgen eigenlijk, iedereen ging meteen overstag. We brengen twee nummers uit. Out Of My Mind en Holy Water. Samen met een documentaire en het feit dat de grootste rockers op aarde meewerken moet dat genoeg zijn.”

“Out Of My Mind gaat over de situatie met de oude dame die ik eerder beschreef. Demonen die niet uit je hoofd te krijgen zijn, heb ik daar gezien. De beelden zijn zo schokkend dat ze nog altijd blijven hangen. Twintig jaar na de ramp is er nog niets veranderd.”

“Holy Water gaat over whisky en daarmee het verdrinken van problemen eigenlijk. De teksten kwamen vanzelf, net als de muziek. Ik tour nu best intensief met Deep Purple, dus het was ook een beetje fijn om deze muzikale uitlaatklep te hebben.”

Het is niet voor niets dat Gillan en ook Tony Iommi, die mede-oprichter van Who Cares? is, alles zelf doen. Gillan heeft slechte ervaringen met hulporganisaties. “De organisaties maken me verdrietig, ik wil daar niets meer mee te maken hebben.”

Tegelijkertijd is hij wel huiverig. Details komen nauwelijks ter sprake, alsof Gillan bang is dat hij de organisaties achter zich aankrijgt en dat terwijl ze hem nogal eens besodemieterd hebben. “Ik kan niet alles vertellen wat ik weet, echt niet.”

Toch rolt er een paar minuten later een opmerkelijke anekdote uit. “In 2003 speelden we met Deep Purple in Newcastle. De opbrengsten van het optreden gingen naar een hulporganisatie. Ik zal geen namen noemen, maar ze werken vooral met kinderen.”

“Na afloop van de show zijn we gaan eten met wat mensen van de organisatie. Kaviaar, champagne, niets was te gek. Een van de medewerkers vroeg of hij met ons kon meerijden, dan kon hij het geld voor zijn eerste klas vliegticket mooi ergens anders voor gebruiken.”

“En dat was nog niet eens het ergste. De winst van de show was zesduizend euro, die hebben we gedoneerd om een radiostation in een ziekenhuis te verwezenlijken. Een aantal maanden later werden we door het ziekenhuis gebeld: 'Bedankt voor de donatie van 180 euro!' Dat is toch droevig?”

“Daarom doen we dit nu helemaal zelf. Die mensen zijn niet te vertrouwen. Ons doel is de muziekschool herstellen en dat gaat ons lukken. Misschien dat we later nog meer projecten voor goede doelen beginnen, wie weet.”