Verbale agressie die via online kanalen als Twitter wordt geuit, komt het meest voor. Ruim de helft van de 292 vrouwen die meewerkten aan het onderzoek kreeg hiermee te maken.

Dit kan gaan om kleineren, discriminerende opmerkingen of het verspreiden van valse informatie over de journalist en diens werkplek. De helft van de vrouwen die hiermee te maken kreeg, ondervindt mentale en/of fysieke gevolgen.

Zes op de tien vrouwen zeggen dat de incidenten gevolgen hebben voor het uitoefenen van hun werk. Ze zijn bijvoorbeeld voorzichtiger geworden en kiezen hun woorden zorgvuldiger. Of ze voelen zich minder vrij in hun werk.

Een deel van de journalisten bespreekt de agressie of bedreiging met hun collega's, werkgever of een externe partij als PersVeilig, maar slechts een klein deel deed aangifte of meldde het bij de politie.

Vrijwel iedereen die het onderwerp met iemand besprak, ervoer dit als prettig: ze voelden zich gesteund. Toch voelt één op de tien vrouwelijke journalisten zich niet gesteund. Zij vinden bijvoorbeeld dat hun werkgever onvoldoende maatregelen neemt om de journalist in kwestie te beschermen.

PersVeilig benadrukt dat erkenning, steun en andere maatregelen bijdragen aan een structurele aanpak van het probleem. Bijvoorbeeld door het belang van persvrijheid te benadrukken of informatie te verstrekken over hoe je als journalist veilig je werk kan doen.

Meldpunt PersVeilig is in 2019 opgericht. Het initiatief van het Openbaar Ministerie (OM), de politie, de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ) en het Genootschap van Hoofdredacteuren is bedoeld om een veiligere situatie voor journalisten te creëren.

Uit meerdere onderzoeken blijkt dat de veiligheid van journalisten is afgenomen, ook in Nederland. Het Nederlandse PersVeilig ontving afgelopen jaar 272 meldingen van journalisten die zijn lastiggevallen, zijn geïntimideerd of met geweld te maken hebben gekregen. In 2020 stond de teller nog op 121 meldingen. De meeste meldingen kwamen van vrouwen.