"Er moet een instructie komen aan de veiligheidsdiensten AIVD en MIVD dat ze niet zomaar journalisten moeten gaan bevragen en zeker niet ronselen", zegt Bruning.

Volgens hem leidt deze werkwijze ertoe dat journalisten die zich hiertoe laten verleiden hun geloofwaardigheid "totaal" verliezen en zichzelf en hun bronnen in gevaar brengen.

NRC beschrijft in het artikel hoe journalisten - met name correspondenten in het buitenland - in de voorbije jaren benaderd werden door de veiligheidsdiensten. De krant sprak met 32 journalisten die over onderwerpen schrijven of in gebieden werken die de aandacht van de diensten hebben. Van hen zegt de helft verzoeken van de veiligheidsdiensten te hebben ontvangen.

Onder anderen Sinan Can, die programma's maakt in het Midden-Oosten, is benaderd. Hij weigerde een gesprek. Volgens de krant kan iemand die bron of informant is in bijvoorbeeld China, Rusland, Iran of het Midden-Oosten gezien worden als spion en in de cel belanden.

De aanleiding tot de rondvraag door NRC was een intern AIVD-document dat de krant inzag via klokkenluiderswebsite PubLeaks. De krant schrijft op basis van het eigen onderzoek dat de veiligheidsdiensten systematisch journalisten werven, ook tegen betaling. "Veel van hen zijn of waren actief in het Midden-Oosten."

De NVJ spreekt van "een bekend fenomeen" en zegt de problematiek te integreren in trainingen voor journalisten die naar het buitenland gaan. "Daarin komt aan de orde dat ze mogelijk te maken gaan krijgen met mensen met bepaalde intenties die belangstelling hebben voor bepaalde informatie", zegt Bruning.

Erik Akerboom, directeur-generaal van de AIVD, zegt tegen NRC dat het werven van journalisten als bron, informant of agent mag van de wet. Maar of de dienst dat ook doet zegt hij niet, omdat hij geheimhouding in acht moet nemen. "Ik kan daarom niet zeggen of - laat staan hoe vaak - wij contact hebben met journalisten."