Nog maar een handjevol bekende Nederlanders is na een kleine maand nog in de Expeditie-race. Op het Kroatische eiland dat op donderdagavond centraal staat zijn dat er slechts vier en dus wordt het steeds belangrijker om immuniteit te winnen tijdens de proef.

Helaas voor boerin Annemiek Koekoek, bekend van Boer zoekt Vrouw, gaat het om een proef waarbij met letters gepuzzeld moet worden. Koekoek, die zichzelf als "zo dyslectisch als een deur" bestempelt, weet dat ze geen schijn van kans maakt. Do gaat er met de winst vandoor. Voor de eilandraad probeert Koekoek Robbert Rodenburg nog te overtuigen om op JayJay Boske te stemmen, maar dat lukt niet, waardoor haar eigen naam toch het vaakst uit de pot komt.

Wat voelde je toen duidelijk werd dat jij eruit was gestemd?

"We hadden in ons kamp afgesproken dat de sterkste spelers in ons kamp naar de finale moesten gaan. Ik was een dag voor de laatste proef door mijn knie gegaan, waardoor ik last had en de anderen bij de proef al niet meer kon bijbenen. Robbert deed nog even een zwemvierdaagse, Do liep nog elke dag zingend over het strand en JayJay was altijd fit en stabiel."

"Ik was vooral trots op Robbert dat hij zich had gehouden aan de afspraak die we als groep hadden gemaakt. Ik had ook niet anders verwacht. Ik had zelf ook maar één stem ingezet, terwijl ik er nog twee had. We hadden zo'n leuke groep met eerlijke mensen. Ik vond dat ze hun stemmen moesten sparen voor de volgende ronde. Ik was dan ook niet verbaasd dat ik eruit ging en vind dat ook helemaal rechtvaardig."

Was je lichamelijk dan ook echt op of had je je nog wel een keer kunnen klaarstomen voor een volgende proef?

"Heel lang lukte het me wel om er te staan zodra er een proef was, ook al zat ik er voor mijn gevoel best wel doorheen. Als er dan werd afgeteld was ik weer helemaal aan. Maar door die knie liep ik wel echt mank en daar heb ik ook nog maanden last van gehouden. Onlangs tilde ik een kalf op en voelde ik het nog steeds. Dat was dus goed stuk. Als je daar bent, denk je nog wel: toe nou nog even, ik ben bijna bij de finale. Als je lichaam er dan mee ophoudt, is dat gewoon balen."

Wat had je achteraf anders willen doen?

"Bij die laatste proef had ik niet meer kunnen doen dan ik al deed. Ik weet amper hoe ik mijn eigen naam spel, dus laat staan dat ik met die letters een woord kon maken. Ik stond eigenlijk gewoon te wachten tot iemand anders won. Als het Do niet was gelukt, had ik daar zelf nu nog gestaan. En volgend jaar Kerst waarschijnlijk nog steeds."

"Als ik mezelf nu terugzie, denk ik bij sommige dingen die ik zeg weleens: moest ik me daar nu zo druk om maken? Maar op dat moment is het je leven. Je zit op een klein eiland met mensen die je niet kent. Die emoties worden dan heel groot. Je hebt honger, het is koud, je ligt op een bamboebedje en je mist thuis. Op televisie wordt dat ook nog eens uitvergroot."

Op de emoties in de uitzendingen komen dan via sociale media ook weer allemaal reacties. Hoe ga je daarmee om?

"Je wil het liefst dat het je niks doet, maar dat kan bijna niet anders. Daar heb ik het met de andere kandidaten ook over. Je moet goed voor ogen houden dat 90 procent van de mensen die je rottigheid sturen dat vanaf een nepaccount doen. Ik zou het niet erg vinden als je een paspoort nodig zou hebben om een account aan te maken. Dan kan je in ieder geval aangifte doen tegen een specifiek persoon als je dood wordt gewenst."

"Het is heel bizar dat het gebeurt en het heeft natuurlijk niets met mij te maken. Als mijn vriendinnen of familie vonden dat ik iets heb gedaan wat niet kon, is het een ander verhaal. Ik heb met niemand ruzie of problemen, maar dan zijn er toch een paar mensen op het internet die me doodwensen. Dan vraag je je toch af wat er mis is met hen. Waar maak je je druk om? Ik speel maar een spelletje op tv. Een spelletje waarbij je elkaar inderdaad soms moet bedonderen om elkaar eruit te stemmen. Dat is het spel."

Is het je tegengevallen hoe zwaar de expeditie in Kroatië was?

"Ik had me vooraf voorgenomen om niet stil te gaan zitten en keek er echt naar uit om te overleven en je eigen voedsel te zoeken, maar dat was er simpelweg niet. Het was nu vooral een wedstrijdje wie het minste rijst kon eten. Ik sprak na de expeditie met wat locals, die me vertelden dat er daar ook geen boeren leven, omdat de grond niet vruchtbaar is. Daar was ik na 29 dagen ook achter, haha."

"De programmamakers hadden denk ik wel verwacht dat we vanaf dag één vis zouden vangen, maar de eerste weken hadden we een beukende zee op de kust waar je niet in kon en niets kon vangen. Daar is het misgegaan."

Hoe was het om weer thuis te komen?

"Het was fijn om te merken hoeveel het thuisfront me had gemist. Je denkt toch 29 dagen na over thuis en of ze je missen. Iedereen was in tranen: mijn broertjes, oma, mijn vader, ik had ze allemaal huilend aan de lijn toen ik ze belde. Ik doe thuis normaal altijd de koeien en dat moest worden uitbesteed. En ik was toch beetje bang dat ze zouden zeggen: 'Oh, het is allemaal prima gegaan zonder jou, ben je er alweer?' Het was gelukkig het tegenovergestelde. Toch fijn om te merken dat je geliefd bent, haha."

Wie komt er het sterkst over?

"Ik hoop en denk toch wel dat Robbert het zou kunnen winnen. Met vrienden kom je in dit spel heel ver en hij is iemand die heel snel vrienden maakt. Hij is een warm en oprecht mens. Hij is echt in anderen geïnteresseerd. Als de groepen weer door elkaar worden gehusseld, kan hem dat wel in een sterke positie brengen. Hij is sterk en heeft echt de drive om te winnen."