Dat blijkt uit hersenonderzoek van het Nederlands Instituut voor Neurowetenschappen (NIN-KNAW) en het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG).

Bij het onderzoek werd gekeken naar de hersenactiviteit van heteroseksuele mannelijke proefpersonen die in twee verschillende situaties sensueel over hun been werden gestreeld.

In de ene situatie zagen de mannen een filmpje van een aantrekkelijke vrouw die zich vooroverboog om hen te strelen.

In de tweede situatie zagen ze een 'mannelijke' man die hetzelfde deed. De deelnemers aan het onderzoek wisten niet dat het in werkelijkheid steeds de vrouw was die hen streelde.

''Volgens de klassieke theorieën over de werking van het brein is er een deel van onze hersenen dat objectief de fysieke eigenschappen van een aanraking op de huid weergeeft. Dat wordt de somatosensorische cortex genoemd'', zo legt onderzoekster Valeria Gazzola uit.

''Maar er zijn andere delen van de hersenen waarvan men denkt dat ze bepalen hoe aangenaam die aanraking is, afgaande op wat je ziet en wat je voelt voor degene die jou aanraakt.''

De onderzoekers ontdekten dat, hoewel de deelnemers in werkelijkheid steeds dezelfde streling kregen, hun 'objectieve' somatosensorische cortex veel heftiger reageerde wanneer ze dachten dat ze door de vrouw werden aangeraakt dan wanneer het leek alsof de man streelde. Het blijkt dat de waarneming niet objectief is, maar sterk wordt bepaald door het gevoel dat mensen hebben bij de dingen die ze waarnemen.