In een parkje op het eiland Sint-Eustatius kletsen Willem-Alexander, Máxima en Amalia met oudere eilandbewoners. Eromheen staan beveiligers (sommigen in overhemd, anderen vermomd als toerist), politieagenten en veel nieuwsgierige passanten.

De gesprekken van de Oranjes zien er geanimeerd uit. Ongetwijfeld wordt er gepraat over de historie van het eiland, en misschien komt het toekomstig koningschap van Amalia wel ter sprake. Maar zeker weten doen we het niet.

Als pers mag je namelijk niet te dichtbij komen en dus vang je eigenlijk niets van deze gesprekjes op. Dat komt ook door de akoestiek: op het eiland waait een harde wind.

Maar ook binnen meeluisteren lukt niet altijd, zoals tijdens een bezoek aan een bibliotheek in het centrum van Sint-Eustatius. We zijn binnen, dus van storend omgevingsgeluid is dit keer geen sprake. Maar door de enorme afstand die we moeten houden, is er zelfs geen vlaag van het gesprek op te vangen.

Deze reis naar de Cariben was de eerste keer dat NU.nl met de koninklijke familie meeliep. Wij kunnen deze trip niet vergelijken met hoe het tijdens andere staats- of werkbezoeken gaat.

Andere journalisten, die al meer koninklijke reizen op hun naam hebben staan, zeggen dat de gierende wind of ruisende zee van deze reis inderdaad grote factoren zijn. "Je moet bijna op schoot bij de koningin gaan zitten om het te verstaan", zegt royaltyverslaggever Rick Evers. "En om de Oranjes te zenderen (een microfoontje omdoen, red.) gaat wat ver."

Ook het hoge tempo van de reis zorgt ervoor dat de pers niet alles meekrijgt. Alle journalisten, cameramensen en fotografen stappen in de ochtend in een persbus, die de media van A naar B brengt. Het schema is strak: op een dag staan zo'n tien activiteiten gepland, allemaal op een andere plek.

Soms moeten de media eerder aanwezig zijn dan de koning, koningin en de prinses. Bij een fotomoment bijvoorbeeld, zodat de camera's goed kunnen worden afgesteld en neergezet. Op andere momenten reist de persbus juist achter het koninklijk gezelschap aan. Daarbij komt het voor dat je als journalist halverwege inhaakt bij een programmaonderdeel. Dan heb je de helft dus al gemist.

Het enige wat er dan op zit is iemand aanspreken die even met Willem-Alexander, Máxima of Amalia heeft gepraat. Dan kan je alsnog te weten komen waar ze over gesproken hebben. Maar dat is natuurlijk niet waarom je meereist: je wil als media zélf horen wat er gezegd wordt.

"Wie het hele bezoek wil volgen, is overgeleverd aan de logistieke uitdagingen", concludeert Evers. Gelukkig zijn er ook andere momenten, waarbij er genoeg te observeren valt. Bij een handvol gesprekjes zitten we zó dicht bij de Oranjes dat je hun parfum kan ruiken. En ook aan lichaamstaal kun je veel aflezen.

En af en toe je ogen laten afdwalen naar de omgeving is geen straf: soms vergeet je in de Oranjewaan even dat je op een prachtig, zonnig eiland bent. Het zal wennen worden om de royals weer vanuit het grijze Nederland te volgen.

De Rijksvoorlichtingsdienst (RVD) laat in reactie aan NU.nl weten dat het inderdaad niet altijd goed lukt om verslaggevers te laten meeluisteren, bijvoorbeeld door omgevingsgeluid. Waar mogelijk wordt wel geprobeerd om dit zo goed mogelijk te laten verlopen.

"Zo komt de inhoud van een bezoek ook beter voor het voetlicht", zegt de RVD. "Alleen als er echt iets wordt besproken wat voor de gesprekspartners persoonlijk is of om andere redenen niet naar buiten mag komen - bijvoorbeeld vanwege veiligheid - laten we in afstemming met de ontvangende partij geen verslaggevers toe."