Eerder gaf de provincie Noord-Holland een milieuvergunning af om het circuit uit te breiden, zodat er Formule 1-races gehouden kunnen worden. In de rechtszaak werd de geldigheid van die vergunning aangevochten. Er zou meer stikstof vrijkomen bij het evenement dan gedacht. Dat acht de rechter niet gegrond.

Naast de Formule 1 worden twee andere autoraces gehouden en in totaal 200.000 toeschouwers verwacht. "Ik heb geen idee wat de precieze uitstoot van dat geheel zal zijn", zegt ecoloog Eva Remke van onderzoeksbureau B-WARE tegen NU.nl.

"Maar om eerlijk te zijn denk ik dat natuurschade door het toerisme rond het evenement, de geluidsoverlast, lichtvervuiling en directe vernietiging van leefgebieden door uitbreiding van het circuit groter zal zijn."

Dat neemt volgens Remke, die promoveerde op de gevolgen van stikstof in duingebieden, niet weg dat stikstofvervuiling óók een probleem is in Nationaal Park Zuid-Kennemerland, een omvangrijk duingebied dat tegen het circuit aanligt.

Maar de belangrijkste bron van die stikstof is ook in de duinen ammoniak, afkomstig van mest van de veehouderij. "In de duinen komt een deel van die ammoniak uit zee. Maar de bron is vermoedelijk hetzelfde: het vormt daar uit mest dat via de rivieren in het kustwater belandt."

Autoracen maakt die situatie natuurlijk niet beter, zegt Remke. "Het is nog weer een extra slok stikstof op een plek waar sowieso al natuurschade plaatsvindt doordat de normen structureel worden overschreden."

Het wel of niet laten doorgaan van het evenement is in dat opzicht volgens de ecoloog ook vooral een principekwestie: sta je toe dat een situatie die al slecht is, verder verslechtert?

Het grote probleem met stikstof is dat het opstapelt in de bodem. Dat betekent dat de natuur pas kan herstellen als de uitstoot van stikstof zeer ver omlaag gaat. Tot die tijd neemt de hoeveelheid stikstof in bodem en planten elk jaar verder toe, en daarmee ook de natuurschade, zoals op de Veluwe zichtbaar is.

De natuur in duingraslanden en duinvalleien heeft te lijden onder verzuring en vermesting, waardoor kalk en andere mineralen wegspoelen uit de bodem en zeldzame mossen en bloeiende kruiden worden weggedrukt door gras, dat bovendien mogelijk een lagere voedingswaarde heeft.

Zo wordt stikstofvervuiling niet alleen in verband gebracht met de achteruitgang van bijen en vlinders, maar ook van konijnen, die net als insecten en vogels in stikstofvervuilde gebieden minder hoogwaardig voedsel vinden.

Stikstofvervuiling in duingebieden is dus een heel groot probleem, zegt Remke, "maar we moeten wel reëel zijn over de oorzaak. Dat is ook in de duingebieden vooral de veehouderij."

Net als op de Veluwe proberen terreinbeheerders ook in de duingebieden om stikstof weg te krijgen door te begrazen, maaien of te plaggen. "Dat is zolang de uitstoot te hoog blijft alleen dweilen met de kraan open: open zandige stukken groeien weer snel dicht. Alleen maatregelen die ook de verzuring aanpakken lijken duurzaam te zijn."

Daar is een oplossing voor, zegt Remke: de natuur weer vrij de gang laten gaan, en kalkrijk strandzand via 'kerven' in de zeereep laten verstuiven over het gebied.

Op een aantal plekken in de Nederlandse duinen en Waddeneilanden wordt dit succesvol toegepast, maar de duinen achter Zandvoort zal het voorlopig niet helpen - die zijn stevig dichtgetimmerd met een kilometerslange autoboulevard, van Zandvoort tot Bloemendaal aan Zee.