"Om het economische welzijn van mensen voorop te stellen, moeten we de kosten van de schade van klimaatverandering nauwkeurig vergelijken met de kosten van klimaatbeleid", zegt studieleider Anders Levermann van het Potsdam Instituut en de Colombia University in New York.

"We hebben een hoop tests uitgevoerd, en daaruit blijkt dat het beperken van de mondiale opwarming in lijn met het Parijsakkoord naar boven komt als het economisch meest optimale scenario."

Aangezien de wereld inmiddels ruim voorbij 1 graad opwarming is, betekent dat volgens Levermann dat er snelle en wereldwijde actie nodig is. "Wij hebben puur gekeken naar waargenomen verbanden tussen de temperatuur en de wereldeconomie. De mogelijkheid van het toenemen van conflicten of kantelpunten in het klimaatsysteem kunnen de economische kosten-batenanalyse nog verder verschuiven."

"Iedereen die beweert dat klimaatstabilisatie leuk zou zijn, maar te duur is, moet weten dat het in werkelijkheid onbegrensde opwarming is die te duur is, 'business as usual' is niet langer rendabel", aldus Levermann.

De resultaten van het onderzoek zijn gepubliceerd in Nature Communications. Het is niet de eerste wetenschappelijke studie die tot deze conclusie komt. Al in 2006 verscheen een rapport van de Britse topeconoom Nicholas Stern die een vergelijking maakte tussen de 'cost of action' versus de 'cost of inaction' en concludeerde dat klimaatbeleid zich economisch terugverdient.

Afgelopen jaar verscheen in Science nog een studie van Amerikaanse onderzoekers die becijferden dat de economische schadepost van klimaatverandering een vijfvoud van de totale investeringskosten van het Parijsverdrag zou opleveren. Ook deze onderzoekers wogen 'lastig kwantificeerbare schade' niet mee, zoals de mogelijkheid van menselijke migratiestromen of schade aan ecosystemen.