Als gevolg van de versneld smeltende kappen zal de zeespiegel verder en sneller stijgen dan verwacht. Het kan, als er niet wordt ingegrepen, zelfs gaan om tientallen centimeters.

Hierdoor zullen vermoedelijk aan het eind van deze eeuw meer dan 400 miljoen mensen in kustgebied getroffen worden door overstromingen.

In de jaren tachtig was de ijskap nog stabiel, maar in de jaren negentig begon deze gemiddeld langzaam massa te verliezen. Vanaf toen verdween jaarlijks zo'n 33 miljard ton ijs in de zee. Dit is het afgelopen decennium toegenomen tot 254 miljard ton per jaar.

Het recordjaar was tot nu toe 2011, toen 335 miljard ton ijs in zee verdween. Maar de wetenschappers verwachten dat 2019 dit record gaat breken.

De wetenschappers gebruikten voor de studie 26 afzonderlijke onderzoeken van alle continenten en de gegevens van elf verschillende satellietmissies. Op deze manier konden zij de veranderingen in de ijskappen op Groenland goed in kaart brengen.

Aan het onderzoek werkten onder anderen wetenschappers van de Universiteit van Utrecht en de TU Delft mee. De meetresultaten zijn een bevestiging van de trend waar al langer onderzoek naar is gedaan, namelijk dat het ijs inderdaad smelt.

Groenland is niet de enige plek waar het ijs harder smelt dan verwacht. In september publiceerde IPCC een rapport over de wereldwijde stijging van de zeespiegel als gevolg van de smeltende ijskappen. Dit scenario zal nog slechter uitpakken als de wereld niets doet aan de enorme uitstoot van broeikasgassen.

In november wees onderzoek uit dat het ijs op de Noordpool ook sneller smelt dan wat staat in de voorzichtige IPCC-ramingen. Het oudste en dikste zee-ijs op de Noordpool is in veertig jaar tijd gehalveerd. Doordat dit dikke ijs dunner is geworden, is het ook minder stabiel en kan het sneller afbreken en in zee verdwijnen.