"Als ik vrouwen hoor praten over de papadag van hun partner, krijg ik de rillingen. Ik vertrouw hem namelijk niet alleen met onze dochter, hoe pijnlijk dat ook is om toe te geven", vertelt Margot (achternaam bekend bij de redactie), moeder van Maya.

"Ik denk niet dat ik een extreem overbezorgde moeder ben, maar ik heb een sterk moederinstinct en ik weet dat mijn partner dat niet heeft. Ik voel het als er iets mis is of mis dreigt te gaan, hij niet."

Margot is niet de enige moeder die haar partner niet vertrouwt met hun kind. Frederike Dillingh, GZ-psycholoog bij psychologiepraktijk Mama & Meer, hoort dit vaker in haar praktijk. "Als moeder kun je hier flink onder lijden. Ik zie vaak dat dit wantrouwen voortkomt uit de eigen wens om een heel goede moeder te zijn. Dat uit zich bijvoorbeeld in 'de beste hapjes' maken, het 'juiste speelgoed' kopen en alle signalen van je kindje goed willen, of eigenlijk moeten, interpreteren."

"Vaak gaat zo'n hoge verwachting van jezelf gepaard met hoge verwachtingen van anderen, je partner dus in dit geval. Je verwacht dat je partner net zo sensitief is op de signalen van de baby als jijzelf."

Ook Dorien Yassa, GZ-psycholoog en eigenaar van online psychologiepraktijk Mom & Mind, herkent de ervaring van Margot. Volgens haar is het belangrijk om deze angst verder te onderzoeken. "Soms is er sprake van bijvoorbeeld een bevallingstrauma, of heeft het te maken met de manier waarop je zelf bent opgegroeid."

Margot: "Onze dochter gaat twee dagen per week naar de opvang en ik laat haar zonder problemen achter. De medewerkers hebben een pedagogische achtergrond en zijn de hele dag alleen maar met kids bezig."

"Mijn partner laat zich snel afleiden door zijn telefoon of de televisie. Ik dring soms met moeite tot hem door, waarom zou hij onze dochter die huilt of roept wel horen? Heeft hij er wel erg in als ze iets in haar mond stopt of ergens mee speelt wat niet veilig is?"

"Als mijn hypothese klopt en het wantrouwen voortkomt uit eigen hoge verwachtingen, dan zou ik Margot adviseren eerst naar zichzelf te kijken", zegt Dillingh. "Als zij de lat hoog legt en dit ook van haar partner verwacht, dan is het aannemelijk dat hij druk voelt om goed te presteren in de ogen van zijn vrouw. Dit kan averechts werken, waardoor haar verzoeken niet goed aankomen en hij eerder zijn hakken in het zand zet."

Margot: "Natuurlijk is het voor onze relatie ook niet goed. Hij weet dat ik hem als partner en geliefde vertrouw, maar het doet hem pijn dat ik hem niet alleen met onze dochter vertrouw." Hierover communiceren is cruciaal, zegt Yassa. "Vertel waar je precies bang voor bent en maak samen een plan om haar in stappen toch alleen bij haar vader achter te laten."

"Start met een wandeling van vijftien minuten, daarna een rondje boodschappen, daarna een paar uur samen op pad. Dit wordt ook wel exposure genoemd, oftewel blootstellen aan waar jij bang voor bent. Door de exposure kun je gaan ervaren dat hetgeen waar jij bang voor bent, niet gebeurt."

"Daarmee bouw jij vertrouwen op dat je het aankunt en geef je je partner de gelegenheid om zelf een vaderinstinct te ontwikkelen. Een vader- of moederinstinct is vaak niet, zoals de meeste mensen denken, direct aanwezig na de geboorte. Dit ontwikkelt met tijd."

Beide psychologen benadrukken het belang van de rol van beide ouders in het ouderschap. "Een vader en moeder, maar ook ouderparen van hetzelfde geslacht, hebben allebei een eigen rol in het opvoeden van kinderen", zegt Dillingh. "Margot is misschien meer sensitief op de signalen van hun dochter, maar waarschijnlijk heeft haar partner andere kwaliteiten die net zo belangrijk zijn voor Maya's ontwikkeling."

"Uit onderzoek blijkt dat goed contact tussen vader en kind de hechtingsrelatie beïnvloedt', vult Yassa aan. "Bovendien toont onderzoek aan dat de relatie tussen moeder en kind niet zozeer belangrijker, maar vooral anders is dan die tussen vader en kind."

"Een moeder zorgt voor de veiligheid van het kind en de vader zorgt voor interactieve uitdagingen, uitdagend spel en de autonomie van het kind. Kinderen die veilig gehecht zijn met hun vader hebben meer zelfvertrouwen en kunnen hun emoties beter reguleren."