"De term curlingouderschap komt van de sport curling, waarbij je de weg vrijmaakt van alle obstakels. Voor kinderen betekent dit dat de weg door hun ouders wordt vrijgemaakt van zo veel mogelijk uitdagingen", aldus Joyce Akse, psycholoog en opvoedexpert.

Kinderen zouden de mogelijkheid moeten krijgen om te leren omgaan met obstakels, uitdagingen en tegenslagen in het leven. Curlingouders willen hun kinderen hier beslist tegen beschermen. Dat is natuurlijk goed bedoeld, maar het helpt een kind niet in zijn ontwikkeling, zegt Akse.

Curlingouders denken dat zij hun kind helpen door ze geen ongemak, pijn of verdriet te laten voelen. "Daar zit de valkuil. Ze denken dat dat hen goede ouders maakt, maar kijken onvoldoende naar wat het kind zelf nodig heeft en nodig zal hebben, later in het volwassen leven. In plaats van je kind te overbeschermen, zou je jezelf moeten afvragen: wat wil ik mijn kind meegeven aan lessen op de lange termijn? Waarmee wil ik hun levenskoffertje vullen?", zegt Diana Mennens, kindercoach en mindfulnesstrainer.

Door alles voor je kind op te lossen, krijgt het kind niet de kans te leren omgaan met teleurstellingen en ongemak. Als je kind wel de kans krijgt eigen ervaringen op te doen, gepaard met vallen en opstaan, dan zal hij vaardigheden gaan ontwikkelen om hiermee om te gaan. Zoals incasseringsvermogen, doorzettingsvermogen en de moed om weer op te staan na een teleurstelling. Dat is iets wat het hele leven lang van pas zal komen, volgens Mennens.

"Uiteraard mag je je kind ondersteunen en voor ze klaar staan, en ze opties tot oplossingen bieden. Maar het idee is dat ze vervolgens zelf het voortouw nemen bij het overwinnen van hun uitdaging. Als een ouder alles voorkauwt, zullen ze later altijd verwachten dat iemand anders hen uit de problemen komt helpen", zegt Akse.

Door zelf problemen op te lossen, groeit volgens Akse het zelfvertrouwen van het kind. Mennens voegt toe: "Als jij je kind het vertrouwen geeft dat hij zelf al het nodige heeft om een probleem op te lossen, groeit ook het zelfvertrouwen van je kind. Alles voordoen en voor je kind voorkauwen kan het gevoel geven dat het kind het niet kan, of niet sterk genoeg is om het aan te kunnen".

Het is natuurlijk niet leuk om je kind in moeilijkheden te zien, wetende dat jij het zo voor hem zou kunnen oplossen. "Als je kind bijvoorbeeld veel te laat aan zijn huiswerk is begonnen, en jij weet dat hij daardoor zal moeten nablijven. Het huiswerk voor hem maken kan dan verleidelijk zijn, maar juist van de consequenties van zijn eigen fout zal je kind het meeste leren. Dan maar een keertje nablijven", stelt Akse.

Merk je aan jezelf dat je wellicht wat je té beschermend bent voor je kind? De eerste grote stap is om je daar bewust van te zijn. De volgende stap is erover na te denken hoe je je kind alsnog de nodige tools kunt geven om zich later in het volwassen leven te kunnen redden wanneer het uitdagingen tegenkomt.

"Als dit echt lastig is, is het raadzaam hierbij hulp te zoeken. Een therapie met bijvoorbeeld een gezinsopstelling kan hierbij erg nuttig zijn", stelt Mennens. "Probeer het bij het aanmoedigen van je kind te houden, en niet de problemen van je kind toe te eigenen", sluit Akse af.