Wanneer moet dat speentje echt de prullenbak in? Hoe zorg ik voor babyvoeding zonder microplastics? En is het wel normaal dat mijn kleuter geen vriendjes heeft? Wekelijks legt NU.nl een opvoedvraag voor aan een expert of ervaringsdeskundige. Deze week: we krijgen een tweede kind, hoe bereiden we ons eerste kind voor?

Een tweede kind kan best pittig zijn voor de eerstgeborene. Opeens moet hij of zij de aandacht delen met een baby met wie verder nog niet gespeeld kan worden. "Bijna 90 procent van de kinderen vertoont na de geboorte van een nieuwe baby in het gezin tijdelijk meer negatief gedrag. Je kind maakt zich dan zorgen of jij nog wel genoeg van hem of haar houdt", zegt orthopedagoog-generalist Rian Meddens.

Sommige kinderen kunnen heftig reageren wanneer de baby eenmaal is geboren, beaamt pedagogisch beleidsmedewerker Nicole Scheffer, maar je kunt wel proberen je kind erop voor te bereiden. "Laat je kind zoveel mogelijk helpen met bijvoorbeeld het inrichten van de babykamer of het kopen van babykleertjes, of oefen samen met het verzorgen van een pop. Af en toe samen een boekje lezen over baby's in de buik en het worden van een grote broer of zus kan ook zinvol zijn. Zo kan je kind alvast aan het idee wennen."

Een baby erbij is niet altijd leuk

Je kind zoveel mogelijk bij de zwangerschap betrekken is belangrijk volgens Meddens, maar vertel ook wat het kan verwachten. "Je mag best eerlijk zijn dat het krijgen van een broertje of zusje niet altijd makkelijk is: iets wat een kind beter zal begrijpen naarmate het ouder is. Vertel ook dat mama veel minder beschikbaar zal zijn en veel met de baby in de weer zal zijn. Het is echt lastig voor een kind om opeens de aandacht te moeten delen. Je helpt je kind door realistische verwachtingen te schetsen, zodat je kind weet wat het kan verwachten."

"Je hoeft niet meteen aan het begin van de zwangerschap te vertellen dat er een baby in je buik zit. Wanneer je buik zichtbaar begint te worden is het een goed moment, dan zal je kind het ook beter begrijpen", vertelt Scheffer. "Nodig je kind uit om de buik en de schopjes te voelen, maar precies zo veel als hij of zij wil: forceer niks om je kind bij de zwangerschap te betrekken", voegt Meddens daaraan toe.

Bouw contactmomenten af

Ben je als ouder non-stop bij je oudste kind en ben je bang dat de klap erg groot zal zijn als de baby er is? "De overgang kan dan inderdaad erg groot zijn. Je kunt dan het best je kind wat vaker bij je partner of bij een oppas laten, zodat het allemaal minder abrupt is als de baby er is. Dat gaat echter ook vaak vanzelf, want als moeder kan je vaak ook steeds minder met je kind ondernemen naarmate de buik groter wordt", zegt Meddens.

Als je kind aangeeft het helemaal niks te vinden een baby erbij te krijgen, is dat natuurlijk niet wat je graag hoort als ouder. Toch moet je het maar gewoon respecteren. "De hele positie van het kind binnen het gezin zal veranderen en het is heel begrijpelijk dat dat niet altijd leuk is. Zelfs als je kind dus de baby weg wenst: toon begrip voor zijn of haar emoties, en geef je kind de vrijheid zo veel of zo weinig als gewenst bij de baby te zijn", adviseert Scheffer.