Het aantal toepassingen met de vele wetenswaardigheden is simpelweg té veelomvattend om allemaal te kunnen volgen. Daarom is het van belang eerst terug naar de basis te gaan, waar het allemaal begon, schrijft Madelon Vos van IEX Bitcoin. 

Die basis werd nog niet zo lang geleden gelegd. Ruim negen jaar geleden werd bitcoin gelanceerd. De term gelanceerd is wellicht niet de goede bewoording, gezien het feit dat de koers des tijds nog op slechts 0,001 dollar stond. Maar het begin was er.

Een onbekende cryptograaf riep onder het pseudoniem Satoshi Nakamoto bitcoin tot leven. Vaak wordt bitcoin gezien als virtueel geld. Maar dit klopt niet. Virtueel geld is eerder wat er wordt gebruikt als betaalmiddel op World of Warcraft of Fifa.

Daarnaast is er de misvatting dat bitcoin (slechts) digitaal geld is. Digitaal geld is hetzelfde als elektronisch geld. Giraal geld of digitaal goud zijn voorbeelden hiervan. Euro’s op de bank zijn dus ook digitaal geld. Bitcoin kan dus ook worden gezien als digitaal geld, maar is meer dan alleen dat.

Bitcoin is een compleet nieuw fenomeen. Om het te vertalen naar een hedendaagse term is de term cryptografische munt meer geschikt. Bitcoin is programmeerbaar geld. Met behulp van bitcoin kunnen allerlei online waardedocumenten worden verplaatst van A naar B zonder tussenkomst van een derde partij. Daarbij komt dat bitcoin decentraal is, wat betekent dat geen centrale instantie of persoon de baas is over bitcoin. Iedereen die gebruik maakt van het netwerk is in wezen een beetje baas.

De bitcoin-software is bovendien open source, oftewel, iedereen kan controleren of de software precies doet wat het moet doen. Bitcoin wordt niet geprint of gedrukt zoals dat bij euro's of dollar gebeurt. Achter bitcoin zit een algoritme dat bepaalt hoeveel bitcoins er in totaal in omloop komen. Het maximum is vastgesteld op 21 miljoen.

Dit algoritme wordt onderhouden door computers, die stroom leveren aan het netwerk. Deze computers worden ook wel mining computers genoemd. Ze delven nieuwe bitcoins door constant moeilijke rekensommen op te lossen. De partij die dit het beste doet ontvangt een beloning voor het oplossen van de som, in de vorm van bitcoins.

In de praktijk wordt bitcoin gebruikt als digitaal geld of als store of value. Zonder tussenkomst van een derde partij kan bitcoin worden overgemaakt van partij A naar partij B. Deze transactie wordt goedgekeurd door miners binnen het netwerk, die kijken of deze transactie volgens de juiste regels is verlopen.

Voor het verifiëren van deze transactie krijgen miners een fee in de vorm van bitcoin.

Iedere transactie wordt geregistreerd in een digitaal grootboek, ook wel blockchain genoemd. Iedereen die bitcoins bezit is tevens eigenaar van die blockchain, die daardoor inzichtelijk is voor iedereen. Het versturen van bitcoins is daarom ook niet per se anoniem.

In beginsel is het anoniem om bitcoins te kopen. In de bitcoin wereld wordt er gesproken van pseudonimiteit. Transacties zijn dan ook niet gekoppeld aan naam en nummer, maar de transactie zelf is wel inzichtelijk. Dit betekent dat men wel kan zien wanneer er transacties gedaan worden, welke transacties dit zijn, en hoeveel bitcoins er worden overgemaakt, maar niet door wie.

Daarnaast laten exchanges haar klanten aan steeds strengere regels voldoen. Zo moeten gebruikers zich identificeren doormiddel van een paspoort of een selfie. Daarom is het zeer gemakkelijk om transacties te kunnen herleiden naar de begingebruiker. Dit maakt het voor criminelen lastiger om anoniem bitcoins te kopen of te verplaatsen.