Melkveehouder Jan van de Nes (61) uit Haarlem doet niet mee aan de boerenprotesten. Maar begrijpen doet hij ze wel: in de veertig jaar dat hij boer is, heeft hij constant te maken gehad met veranderende regels. Van binnen is hij boos, maar hij telt ook zijn zegeningen. "Boer zijn is heel leuk."

Van de Nes is de vijfde generatie melkveehouders in de boerderij die al sinds 1914 in zijn familie zit. Na een bloeitijd met meer dan vijfentwintig andere boerderijen aan de Zuidschalkwijkerweg, is zijn boerderij daar nu als enige overgebleven.

Als een van de laatste boeren van Haarlem, voelt hij mee met zijn collega's. "Het meest frustrerende zijn alle regels die steeds veranderen en de onduidelijkheid die daarbij komt. Kijk, ik ben ruim veertig jaar boer en ik heb het eigenlijk veertig jaar verkeerd gedaan."

Als voorbeeld toont de veehouder de vloer van de stal. "In de jaren negentig moest ik speciale roosters in de stallen hebben om al het poep en de urine van de koeien in te kunnen opvangen. Maar nu blijkt dat het samenkomen van poep en plas juist zorgt voor CO2."

En dus heeft de ondernemer een nieuwe vloer met speciaal rooster laten aanleggen die de koeienurine en vlaaien gescheiden houden.

"Maar", vervolgt Van de Nes die op zijn knieën zit, "dat is zo frustrerend. Ook de rechters weten het niet meer." Volgens hem krijgt de ene boer met zo'n nieuwe vloer wel de juiste vergunning, en de andere niet. "En dat komt uiteindelijk door de politiek, die schept geen duidelijkheid", concludeert hij.

Ondanks alle strubbelingen die spelen, blijft Van de Nes positief gestemd. "Of het nog leuk is om boer te zijn? Het is heel erg leuk", lacht hij. "Kijk, je kan je kruisjes tellen, maar je moet ook je zegeningen tellen. En er zijn altijd nog meer zegeningen."