Tandartsen zouden zich hier beter bewust van moeten zijn, zodat zij een rol kunnen spelen in het signaleren van diabetes. Dat stelt onderzoeker Wijnand Teeuw op basis van zijn promotieonderzoek, dat hij deed voor het Academisch Centrum Tandheelkunde Amsterdam.

Door de afwezigheid van klachten in het beginstadium, wordt suikerziekte in de regel pas na jaren vastgesteld. Naar schatting een derde van de mensen met diabetes mellitus weet dit niet.

"Op het moment dat de diagnose gesteld wordt, heeft de ontregelde bloedsuikerspiegel vaak al tot onherstelbare schade geleid aan bloedvaten en organen. Schade die uiteindelijk ernstige complicaties geeft later in het leven", vertelt Teeuw. 

Volgens de onderzoeker zijn aanwijzingen die al in een vroeg stadium duiden op de aanwezigheid van diabetes dan ook meer dan gewenst. "Omdat parodontitis een van de complicaties is van diabetes, zou de aanwezigheid ervan kunnen fungeren als een vroege aanwijzing", aldus de onderzoeker.

Met behulp van een nieuwe gevalideerde vingerprik-methode mat Teeuw de geglycosyleerde hemoglobine (HbA1c)-waarden bij in totaal 313 parodontitispatiënten, waarvan 78 kampten met een ernstige vorm. "Bij een op de vijf mensen met ernstige parodontitis vond ik verhoogde HbA1c-waarden. Die verhoogde waarden duiden op de aanwezigheid van diabetes. De patiënten waren hier niet van op de hoogte", aldus Teeuw.

Op basis van zijn bevindingen concludeert de onderzoeker dat tandheelkundige praktijken van groot belang kunnen zijn bij het screenen van deze volksziekte.